این منبع حکومتی افزود: محورهای مقاومت بازوهای جمهوری اسلامی و متحدان ما و دوستان ما هستند حمله به آنها حمله به توانایی‌های ماست. طی همین یکی دو روز گذشته شماری ایرانی کشته شد. بنا بر این هدف غایی و اصلی این جنگ جدید و فتنه حلب جمهوری اسلامی است.

سایت حکومتی فرارو هم نوشت: حمله گسترده شورشیان به نیرو‌های دولتی در استان حلب که بزرگ‌ترین حمله شورشیان در سال‌های اخیر توصیف شده، بازتاب‌دهنده بحران عمیقی است که هم‌چنان بر سرنوشت سوریه سایه افکنده است. این تحولات می‌تواند موازنه قدرت را تغییر دهد.

آخوند دری نجف آبادی نماینده خامنه‌ای در استان مرکزی نیز درباره تحولات سوریه گفت: اینها که در حلب حمله کردند دشمنی عجیب‌ و غریبی با نظام دارند و پاسدار سرتیپ پورهاشمی را کشتند.

یک تحلیلگر سیاسی حکومتی نیز نوشته: حملات گروه‌های مخالف و مهاجم در سوریه چنان با سرعت پیش می‌رود که خود آن‌ها نیز شگفت‌زده شده‌اند. اکنون هم بنا به اخباری به مرکز حما رسیده‌اند و برخی منابع نیز از عقب‌نشینی نیروهای ارتش سوریه از این شهر خبر می‌دهند.

در این میان دو اتفاق معنادار و پرسش‌برانگیز است؛ یک فروریختن سریع خطوط دفاعی ارتش سوریه و عقب‌نشینی سریع در برابر حملات و دیگری موضع ابهام آلود روسیه. گاه گاهی اخباری درباره حملات هوایی روسیه منتشر می‌شود، اما این حملات تا این لحظه بسیار ناچیز بوده و بیشتر برای خالی نماندن عریضه است. در هر حال بوی تبانی از این رفتار روسیه به مشام می‌رسد. نیروهای این کشور از چندین نقطه هم عقب‌نشینی کرده‌اند.

اکنون پرسش این است که گروه‌های مهاجم در صورت تصرف حما پس از آن تا کجا پیش خواهند رفت؟ یکی از احتمالات، وقوع کودتای نظامی در دمشق است. اگر این کودتا هم رخ دهد، به احتمال زیاد یک طرف آن روسیه باشد. در صورت وقوع چنین اتفاقی، پیشروی‌‎های مخالفان متوقف خواهد شد و پس از آن مذاکرات میان کودتاچیان دمشق و مخالفان برای تشکیل نظام سیاسی آتی سوریه تحت نظارت بازیگران خارجی شروع خواهد شد.

فعلا که تحولات داخلی سوریه کاملا بر جنگ غزه سایه افکنده و آن را به حاشیه برده است. شورشیان مخالف اسد درست در همان ساعتی که روز چهارشنبه آتش بس در لبنان اجرایی شد وارد حلب و برخی شهرهای دیگر شدند. این تحولات مولود تلاقی «تاریخی» منافع چند بازیگر منطقه‌ای و بین‌المللی است که هر کدام اهداف و منافع خاصی دارند؛ اما در یک چیز اشتراک منافع دارند و آن هم دور کردن جمهوری اسلامی و متحدانش از سوریه و پایان دادن به حضور آن‌ها در این کشور است.

آنچه اکنون مایه نگرانی است این است که سوریه دچار آشوب و دگرگونی شده و بعید نیست که بشار اسد سقوط کند. قرائن نشان می‌دهد که غرب قصد دارد خاورمیانه را تغییر دهد. ایران یک بار آگاهانه یا ناآگاهانه در تله اسراییل افتاد و به خاطر حمایت از حماس و حزب الله وارد جنگ با اسراییل شد.

هشت سال پیش سوریه توانست به کمک روسیه و ایران شرق حلب را پس بگیرد، اما اکنون نه روسیه، نه ایران و نه حزب الله نمی‌توانند مثل گذشته نقش ایفا کنند. شورش سازمان یافته است و عقبه دارد. ایران نباید در تله جنگ شورشیان با حکومت بشار اسد بیفتد، زیرا این موضوع یک جریان عربی است و ایران بهتر است با احتیاط و دوراندیشی با موضوع برخورد کند. بهتر است حاکمیت به جای توجه به سوریه، غزه و لبنان تمرکزش را بر حل مشکلات داخلی بگذارد. اوضاع خطرناک است. دشمنان خواب آشفته‌ای برای نظام دیده‌اند. مراقب باشید.