ایران اسلامی ، اسارتگاه شاعران و دیگراندیشان!

به جابجایی اوین چو کارزار برند
سیاهی از شب و تلخی ز روزگار برند!
برودت است وزمستان و زاغ در بهمن
هزار بار اگر صحبت بهار برند !
میان اینهمه زندان چه نخل ها پژمرد
گلی نماند ، به گیسوی تابدار برند
صدای اوست که نوروز پایداری ماست
اگر سعیدی سرجانی را هزاربرند!
عجب مدار که این ناکسان، سرمهء هوش
زچشم مردم خوابیده، شام تار برند !
ز درس خارج فقه، کشفیات زهر آگین
نه در وطن، به اقالیم همجوار برند!
جماعت دو قرانی ، خرافه ها در مشت
عبای کهنه به ویلای زرنگار برند
گهی به مقدم نوروز دشمنی ورزند
گهی ز مسند جمشید، اعتبار برند
اوین سرای ستم نیست ، کوچهء عشق است
به آن دیارکه آزاده، در حصار برند!
به آن خرابه که « عالی پیام»۱ در بند است
و طنزاوبه بخارا و قندهار برند
به آن خرابه که تک خوانی زنان جرم است
و راهیان هنر را به پای دار برند
جماعتی که گروگان گرفت ملت را
نه حیرت است که شمع از سر مزار برند!