هشدار برای حذف دوران نامزدی

جامعه‌شناسان با هشدار درباره تبعات منفي حذف دوران نامزدي و عقد و عروسي زودهنگام دختر و پسر بلافاصله پس از خواستگاري، مي‌گويند كه اگر دختر و پسر به اين نتيجه برسند که با يکديگر سازگاري ندارند، ممکن است دچار مشکلات اجتماعي و حقوقي شوند.
دکتر اميد علي احمدي جامعه شناس در گفت‌وگويي با ايسنا با اشاره به اينكه معمولا خانواده‌ها از ترس رعايت نشدن حد و حدود ارتباط، دختر و پسر را بلافاصله پس از خواستگاري به عقد يکديگر درمي‌آورند در اين باره مي‌گويد: چنين اقدامي مي‌تواند آسيب‌ها و مشكلات زياد رواني، اجتماعي و حقوقي در پي داشته باشد. بخشي از ديدگاههاي اين جامعه شناس در اين باره چنين است: «ازدواج‌ها در ايران يا سنتي يا شبه مدرن هستند. در ازدواج سنتي آشنايي دختر و پسر از همديگر کم است، اما در ازدواج شبه مدرن، آشنايي آنان ممکن است حتي بيش از حد متعارف باشد. با توجه به تغيير شرايط اجتماعي، ويژگي‌هاي شخصيتي افراد تنوع يافته است، بنابراين هر دختري براي ازدواج با هر پسري مناسب نيست و برعکس. بشر موجود پيچيده و مبهمي است و در چند ساعت رفت و آمد همه ابعاد شخصيتي خود را بروز نمي‌دهد. بنابراين حداقل يک دوره شش ماهه براي آشنايي و رفت و آمد دختر و پسر با يکديگر در قالب دوران نامزدي ضرورت دارد. در گذشته دختران و پسران در دوران نامزدي به شکل کنترل شده با يکديگر در ارتباط بودند و مي‌توانستند با يکديگر تا حدي آشنا شوند. در دوران نامزدي جواناني که در موقعيت ازدواج هستند، مي‌توانند با يکديگر صادقانه صحبت کنند و به اين نتيجه برسند که آيا از نظر عاطفي و اجتماعي همخواني دارند و از نظر فرهنگي و اعتقادي با يکديگر سازگار هستند يا نه؟ دختر و پسر اگر با وجود آگاهي از نبود سازگاري بين خود، زندگي مشترکشان را آغاز کنند، دچار مشکلات عديده‌اي مي‌شوند بنابراين لازم است در خانواده‌هاي سنتي دختر و پسر پيش از دوران عقد، فرصت آشنايي با يکديگر را داشته باشند و اين کار بيش از گذشته نياز است چرا که در گذشته اگر دختر و پسر يکديگر را نمي‌شناختند، ممکن بود بتوانند با هم زندگي کنند اما در حال حاضر بدون شناخت و ايجاد تعهد اخلاقي بين آنان، به هيچ وجه امکان زندگي زوجين ممکن نيست. عقد دختر و پسر پس از خواستگاري اگرچه به صورت مستقيم باعث افزايش آمار طلاق نمي‌شود، اما مي‌تواند بر توفيق زندگي زناشويي تاثير زيادي داشته باشد؛ اگر دختر و پسر با يکديگر سازگاري نداشته باشند، براي جدايي، از نظر حقوقي دچار مشکلاتي مي‌شوند و همين امر مي‌تواند هزينه‌هاي براي زندگي مشترک داشته باشد و آمار طلاق را افزايش دهد، اما اگر جوانان با يکديگر عقد نکرده باشند، در دوران نامزدي امکان شناخت از يکديگر را دارند. آمار طلاق در کشور نشان مي‌دهد كه بيش از نيمي از طلاق‌ها در دو سال اول پس از ازدواج رخ مي‌دهد، اين در حاليست که اگر جوانان شش ماه تا يک سال فرصت شناخت يکديگر را بدون آنکه ازدواج کنند، داشته باشند، اين آمار کاهش مي‌يابد و اگر با يکديگر سازگاري لازم را نداشته باشند، مي‌توانند به راحتي از يکديگر جدا شوند. جدايي دختر و پسر در دوران عقد علاوه بر افزايش آمار طلاق، موجب لطمه خوردن اسم و حيثيت دختر مي‌شود و آثار اجتماعي و اقتصادي براي پسر در پي دارد؛ علاوه بر آن باعث ايجاد ترس در جواناني مي‌شود که در موقعيت ازدواج قرار دارند.»