چند بیتی به بهانه ی زلزله ی بوشهر

وبلاگ abadnakoja1.wordpress

من و تو باهم / پس این دیوار بلند/ به چه می اندیشیم / آن زمانی که دلم سخت ترا می طلبد/ و تو از پیوستن به تن لرزانم/ سخت آشفته و رو گردانی/ به چه می اندیشی /به خروشانی دریای جنوب / یا به هزاران تن مجروح و نحیف / که فتادست بر این خاک عزیز/ به دکل های رفیع/ به فلرهای فروزان بلند / که بر افروخته از آتش خشم/ به تن زخمی دشتستانم/ به چه می اندیشی / به همان حق مسلم که شعارش را دادیم/ به اتمهای همان نیروگاه