اکسیوس هم نوشت: این مذاکرات هیچ پیشرفتی نداشت و عراقچی هیچ ایده یا پیشنهاد تازه‌ای برای رفع نگرانی اروپا ارائه نکرد. رایزنی دیروز نشان داد که ایران تمایلی به انعطاف در برابر فشار‌های اروپایی ندارد و احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) همچنان جدی است.

سه کشور اروپایی تأکید کرده‌اند که در صورت عدم حصول توافق، مکانیسم ماشه تنها گزینه باقی‌مانده است. وزیر خارجه بریتانیا، دیوید لمی، ضمن تأکید بر تعهد کشورش به دیپلماسی، هشدار داد: «زمان کم است و بدون توافق قابل راستی‌آزمایی، روند جاری به پایان خواهد رسید.»

رسانه‌ای غربی پس از رایزنی دیروز عراقچی با اروپایی‌ها تاکید کردند که ایران هنوز تمایلی برای ازسرگیری مذاکرات مستقیم با آمریکا ندارد و این وضعیت احتمال فعال‌سازی اسنپ‌بک را افزایش می‌دهد. تحلیلگران غربی معتقدند تهدید فعال‌سازی اسنپ‌بک جدی است و شکست دیپلماسی‌ می‌تواند تبعات فوری و سنگینی برای ایران به دنبال داشته باشد.

در همین حال یک منبع داخلی با عنوان "نباید به چین و روسیه اعتماد کنیم" نوشت: تنها ۱۰ روزتا پایان ضرب الاجل اروپا برای فعال کردن مکانیسم ماشه باقی مانده و بعد از توقف طولانی، عاقبت روز گذشته مقرر شد تا ایران و سه کشور اروپایی روز سه‌شنبه دور جدیدی از مذاکرات را برگزار کنند. همزمان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در مورد تلاش‌های تهران برای مقابله با فعال‌سازی مکانیسم ماشه از طریق همکاری با چین و روسیه سخن می‌گوید.

خبرآنلاین افزود: طبق اخبار واصله روسیه و چین نامه هایی به دبیرکل و رئیس شورای امنیت نوشته و بحث های حقوقی در مورد برجام و ملاحظاتی در مورد مکانیسم ماشه و تغییر شرایط و عدم اجرای برجام توسط اروپا مطرح کرده اند. اما اعلام مخالفتی قطعی با فعال شدن مکانیسم ماشه یا اعلام موضعی مبنی بر عدم اجرای قطعنامه های شش گانه همراه با تهدیدی در مورد نحوه اقدام برای جلوگیری از احیای قطعنامه ها یا عدم تبعیت از قطعنامه ها در صورت احیای آنها نکرده اند.

یک دیپلمات سابق جمهوری اسلامی در این باره گفت: بعید است که آنها واقعا قصدی برای جلوگیری از فعال شدن مکانیسم ماشه داشته باشد. اگر چنین قصدی داشته باشند لازم است که در شورای امنیت دست به تلاش هایی از جمله طرح پیش‌نویس قطعنامه دایر بر محق نبودن سه کشور اروپا در این رابطه بزنند. اینکه چنین خواهند کرد یا نه باید صبر کنیم و ببینیم. و اگر چنین کنند سوال این است که اقدام آنها تاثیری خواهد داشت و آیا می‌تواند رای اکثریت اعضای شورا را با خود داشته باشد. آیا اقدام آنها می تواند سد وتو توسط دیگر اعضای دائمی را رد کند و اساسا به گونه‌ای خواهد بود که وتو در مورد آن کارگر نباشد. باید صبر کرد و دید. من با توجه به سازوکارهای شورا و محتوای قطعنامه ۲۲۳۱ و نیز محافظه‌کاری چین و روسیه امیدی به اینکه اقدام موثری در این رابطه از جانب آنها صورت گیرد و اساسا امکان انجام موثری وجود داشته باشد، ندارم.

پیش‌بینی روزنامه حکومتی: امکان جنگ دوباره جدی است

روزنامه خراسان در تحلیلی هشدارآمیز نسبت به افزایش تنش‌ها در منطقه و احتمال وقوع دوباره جنگ نوشت که مسیر سیاست‌های بین‌المللی ایران پیچیده‌تر شده است.

این روزنامه با اشاره به تحرکات اخیر کشور‌های غربی و منطقه‌ای و افزایش فشار‌های اقتصادی و تحریم‌ها، نوشت: «اگر مراقبت‌های دیپلماتیک و تدابیر امنیتی به موقع انجام نشود، احتمال وقوع درگیری نظامی دوباره بسیار بالا خواهد بود.»

خراسان تأکید کرده است که فشار‌های اقتصادی و تشدید تحریم‌ها می‌تواند ریسک بحران‌های نظامی را افزایش دهد و مسیر سیاست خارجی ایران با چالش‌های جدی مواجه شود. این روزنامه از مسئولان خواسته است تا «راه‌های پیشگیری از تشدید تنش‌ها را در اولویت برنامه‌های خود قرار دهند.»

در تحلیل این روزنامه، افزایش ناآرامی‌ها و اختلافات منطقه‌ای، همراه با فشار‌های اقتصادی، زمینه‌ساز سناریو‌های ناخواسته امنیتی است که می‌تواند بار دیگر کشور‌ها را وارد جنگی تازه کند. خراسان هشدار داده است که بی‌توجهی به این خطرات می‌تواند پیامد‌های جبران‌ناپذیری (سرنگونی نظام) داشته باشد.

هر توافقی با غرب فقط عمر رژیم را طولانی‌تر می‌کند

به گزارش رادیو فرانسه، روزنامه فرانسوی فیگارو در گزارشی از تهران نوشت: جامعه ایران پس از حملات اسرائیل با بحرانی چندوجهی روبرو است. این وضعیت خشم فروخورده و شکاف میان مردم و حاکمان را عمیق‌تر کرده است. حتی نام‌هایی چون نرگس محمدی دیگر برای بسیاری از ایرانیان جذابیت و معنا ندارد. یکی از زنان سابقاً اصلاح‌طلب به خبرنگار ما گفته است: «مردم به این نتیجه رسیده‌اند که هر توافقی با غرب فقط عمر رژیم را طولانی‌تر می‌کند».

او همچنین از نسل جوانی گزارش می‌دهد که با تبلیغات حکومتی بیگانه است و با شبکه‌های اجتماعی بزرگ شده؛ نسلی که بیشتر خواهان آزادی‌های فردی و زندگی عادی است تا آرمان‌های ایدئولوژیک. در این میان، حتی گرایش به شاهزاده رضا پهلوی، ولیعهد پیشین در تبعید، در میان جوانان رو به افزایش است؛ گرایشی که نشان می‌دهد جامعه به دنبال بدیل تازه‌ای می‌گردد. این نارضایتی گسترده نشانه‌ آن است که جامعه‌ ایران دیگر هیچ امیدی به اصلاحات درون‌سیستمی ندارد.