گفته شده که بودجه نظامی آلمان قرار است تا ۸۳ میلیارد یورو در سال ۲۰۲۶ افزایش یابد. این یعنی افزایش ۲۰ میلیاردی نسبت به سال ۲۰۲۵.

خرید این تسلیحات، بخشی از تلاش‌های فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان است که برای کاهش وابستگی‌های آلمان به متحدان ازجمله به آمریکای غیرقابل‌پیش‌بینی ترامپ، خواهان ساختن قوی‌ترین ارتش اروپا است.

اوایل سال جاری، صدراعظم جدید حمایت پارلمانی لازم برای معافیت هزینه‌های دفاعی از محدودیت‌های بدهی مندرج در قانون اساسی آلمان را نیز به دست آورد و به دولت خود اجازه داد تا بودجه اصلاحات نظامی را تامین کند.

تغییری تاریخی در رویکرد نظامی برلین

برای سال‌ها، آلمان به سیاست مالی محتاطانه خود افتخار می‌کرد، اما حالا، با افزایش تهدیدهای روسیه و آشفتگی جهانی، این احتیاط مالی تبدیل به یک نقطه‌ضعف شده است.

در دوران صدراعظمی آنگلا مرکل و اولاف شولتس، آلمان به‌عنوان یک کشور نمونه در مدیریت مالی محتاطانه شناخته می‌شد. اما این رویکرد باعث شد که کشور برای تهدیدهای مدرن مثل جنگ‌های ترکیبی و حملات سایبری آمادگی کافی نداشته باشد. حتی بسته کمکی ۱۰۰ میلیارد یورویی که شولتس بعد از حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ تصویب کرد، فقط یک راه‌حل موقتی بود و نتوانست تغییری اساسی ایجاد کند.

حالا، صدراعظم جدید، فریدریش مرتز، قول داده که این مسیر را تغییر دهد. برای درک این موضوع، باید دانست که آلمانی‌ها سال‌ها در آرامشِ پس از جنگ سرد زندگی می‌کردند و به سه چیز عادت کرده بودند: انرژی ارزان روسیه، بازار گسترده چین که باعث رونق اقتصادی‌شان شده بود، و حمایت امنیتی آمریکا که تقریباً مجانی به دست می‌آمد. اما حالا که روسیه چهره واقعی خود را نشان داده و آمریکا دیگر مثل قبل از نظم جهانی حمایت نمی‌کند، آلمان دیگر نمی‌تواند به این روند ادامه دهد.

ارتش آلمان از پایان جنگ سرد به میزان قابل توجهی کوچکتر شده و نفرات آن از حدود ۵۰۰ هزار سرباز در سال ۱۹۹۰ به کمتر از ۲۰۰ هزار سرباز در حال حاضر کاسته شده است.

پس از تجاوز نظامی روسیه به اوکراین، توجه جدی به نیروهای مسلح آلمان صورت گرفت که با ایده تشکیل یک صندوق ۱۰۰ میلیارد یورویی برای تجهیز و مدرنیزه کردن ارتش این کشور از سوی اولاف شولتس، صدراعظم این کشور همراه شد.

وزیر دارایی آلمان در این زمینه گفته: «هدف ما این است که در طول یک دهه دارای قدرتمندترین ارتش اروپا شویم. یکی از بهترین و مجهزترین ارتش‌های اروپا که با اهمیت آلمان و مسئولیت‌های ما همخوانی داشته‌ باشد.»

به گفته ناظران، مشکل آلمان هیچ‌وقت کمبود توانایی نظامی نبوده، بلکه نداشتن اراده برای سرمایه‌گذاری در این بخش بوده است. این کشور فقط یک اقتصاد بزرگ اروپایی نیست، بلکه سومین قدرت اقتصادی جهان و یکی از قوی‌ترین قطب‌های صنعتی دنیاست. آلمان همیشه به مهندسی دقیق و تولیدات باکیفیت شهرت داشته و همین ظرفیت صنعتی، پتانسیل نظامی فوق‌العاده‌ای را برای این کشور فراهم می‌کند.

با این منابع عظیم مالی و تکنولوژیکی، آلمان می‌تواند خیلی سریع توان نظامی خود را بازیابی کند. اگر هزینه‌های دفاعی به ۳.۵ درصد تولید ناخالص داخلی برسد، ظرف یک دهه، ممکن است این میزان به ۶۰۰ میلیارد یورو افزایش یابد و «بوندس‌وهر» را به یکی از قوی‌ترین ارتش‌های اروپا تبدیل کند. شرکت‌های بزرگ نظامی مثل کراوس‌مافای وگمان یا همان Rheinmetall، KNDS Deutschland و ایرباس دیفنس اند اسپیس یا همان Airbus Defence and Space آماده‌اند که تولید تجهیزات نظامی را افزایش دهند.