سعر افزود: دیگر نیازی نیست ماهیت تجاوزگری رژیم ایران را توضیح دهیم. امروز همه یک سوال دارند: اگر آن‌ها بدون سلاح هسته‌ای این کارها را کردند، با داشتن چتر هسته‌ای چه خواهند کرد؟ به همین دلایل، انتظار دارم جامعه بین‌المللی مصمم‌تر عمل کند. البته این به معنای خوش‌بینی من نسبت به احتمال دستیابی به توافق نیست، چراکه شکاف بین دیدگاه آمریکا و حکومت ایران همچنان بسیار گسترده است.

ترامپ چگونه آسان به رژیم ایران ضربه می‌زند؟

سایت عصرایران نوشت: ترامپ علیه ایران، از ترفندهای ساده برای آسیب رساندن استفاده می کند. ترفندهای ساده و آسان اما دارای ظرفیت بالا برای ضربه زدن به منافع طرف مقابل. یکی از این ترفندها، افزایش تورم در ایران از طریق افزایش قیمت دلار است.

ایجاد بی‌ثباتی اقتصادی و آسیب شدید اقتصادی از طریق ایجاد تورم شدید در نتیجه افزایش قیمت دلار با هدف فشار بر ایران، از سوی آمریکادنبال می شود. این علاوه بر تاثیرات منفی تحریم‌های اقتصادی - سیاسی آمریکاعلیه ایران است.

افزایش قیمت دلار در برابر ریال ایران به دو شیوه از سوی دولت آمریکا دنبال می شود. اول: مستقیم، فیزیکی و اقتصادی: کاهش ورود دلار به ایران و کاهش دسترسی ایران به دلار. دوم: غیرمستقیم، غیرفیزیکی، روانی و سیاسی: افزایش سطح نزاع و درگیری با ایران.

آیا ترامپ می‌تواند برای رسیدن به توافق صبر کند؟

خلاصه نوشته دانیل برومبرگ پژوهشگر ارشد و مدیر مطالعات دموکراسی و حکمرانی در دانشگاه جرج تاون واشنگتن

ماجرای پرتنش مربوط به نامه‌ای که ترامپ در تاریخ ۵ مارس برای آیت‌الله خامنه‌ای ارسال کرد، نشان می‌دهد که رسیدن به تعادلی میان تهدید و دیپلماسی تا چه اندازه دشوار و شکننده است. ترامپ، یک روز بعد در سخنرانی خود در دفتر بیضی‌شکل کاخ سفید، بدون افشای محتوای نامه، به آن اشاره کرد و گفت: «ترجیح می‌دهم که به توافقی صلح‌آمیز برسیم…، اما می‌توانیم توافقی داشته باشیم که به همان خوبیِ یک پیروزی نظامی باشد.» دو روز بعد، در گفت‌وگویی با شبکه فاکس نیوز تأیید کرد: «من نامه‌ای برای آنها نوشتم و گفتم امیدوارم وارد مذاکرات شوید، چون اگر مجبور شویم از طریق نظامی اقدام کنیم، فاجعه‌بار خواهد بود.»

ادعای ترامپ مبنی بر اینکه آمریکا به‌دنبال توافقی است که «به همان خوبیِ پیروزی نظامی» باشد، حامل پیامی روشن است: دولت او قصد دارد چه از مسیر دیپلماسی و چه از طریق فشار و تهدید، ایران را به برچیدن کامل تأسیسات گسترده غنی‌سازی‌اش اورانیوم وادار کند. اگر لحن نامه ترامپ همان‌گونه باشد که تحلیل‌ها نشان می‌دهند، دستوری و فاقد انعطاف، آن‌گاه مسیر سه‌جانبه میان ایالات متحده، اسرائیل و ایران ممکن است به‌سوی یک رویارویی نظامی سوق پیدا کند.

تصمیم ترامپ در میانه ژانویه برای لغو تدابیر حفاظتی مقاماتی همچون مایک پمپئو، وزیر خارجه پیشین و برایان هوک، نماینده ویژه سابق در امور ایران، دو معمار اصلی سیاست «فشار حداکثری» در دوره نخست ریاست‌جمهوری‌اش بارقه‌هایی از خوش‌بینی محتاطانه را در تهران برانگیخت. هنگامی که برایان هوک، پس از انتقاد از رویکرد «مماشات‌جویانه» دولت بایدن نسبت به ایران، به‌طور ناگهانی از تیم انتقالی ترامپ کنار گذاشته شد، خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) این تحول را چنین تحلیل کرد که ترامپ «ممکن است با این اقدامات در حال ارسال پیام‌هایی به تهران باشد مبنی بر آمادگی برای تعامل دیپلماتیک»، هرچند که «هنوز مشخص نیست این تحرکات نشانه تغییری در تاکتیک، راهبرد یا نگاه کلی او باشد.»

آیا ترامپ می‌تواند برای رسیدن به توافق با ایران صبر کند؟ سیاست خارجی ترامپ، ترکیبی از غرور، تهدید و واکنش‌های غریزی است که نه‌تنها رهبران جهان، بلکه مشاوران نزدیک او را نیز در مدیریت بحران‌ها سردرگم کرده است. نامه‌نگاری با رهبر ایران، اظهارات متناقض درباره جنگ یا توافق و بحران‌های داخلی اسرائیل همگی نشان می‌دهند که جهان بار دیگر در آستانه آشوبی ناشی از بی‌ثباتی تصمیم‌گیری در کاخ سفید قرار گرفته است؛ آشوبی که ممکن است تبعاتی جبران‌ناپذیر داشته باشد.

ترامپ در زمینه هشدار حمله به رژیم ایران بسیار جدی است

مایک پنس، معاون پیشین رییس‌جمهوری آمریکا، با اشاره به مهلت دوماهه آمریکا به تهران، گفت که دونالد ترامپ «آماده است که اگر لازم باشد به ایران حمله کند.»

او در گفت‌وگو با روزنبرگ ریپورت در شبکه تی‌بی‌ان، درباره میزان جدیت هشدار ترامپ درباره بمباران جمهوری اسلامی تاکید کرد که او «بسیار جدی است.»

این سیاستمدار جمهوری‌خواه آمریکا که در دور اول ریاست جمهوری دونالد ترامپ معاون او بود، در پاسخ به این پرسش که آیا باور دارد ترامپ در صورت لزوم حاضر به استفاده از نیروی نظامی خواهد بود، گفت: «احساس می‌کنم به آن نقطه نزدیک می‌شویم.»