قرقاول طاووسی مالزیایی با پر‌های زیبای چشم‌واره‌ای، در جنگل‌های بارانی مالایا زندگی می‌کند. این پرنده نادر به دلیل تخریب زیستگاه و شکار غیرقانونی در معرض خطر انقراض است.
به گزارش راز بقا، قرقاول طاووسی مالزیایی (Polyplectron malacense) که با نام‌های قرقاول طاووسی مالایایی یا قرقاول طاووسی قهوه‌ای نیز شناخته می‌شود، گونه‌ای نادر و کم‌یاب از خانواده قرقاول‌ها (Phasianidae) است. این پرنده زیبا و منحصر‌به‌فرد، بومی جنگل‌های بارانی شبه‌جزیره مالایا است و به دلیل پر‌های تزئین‌شده با چشم‌واره‌های درخشان و شبیه طاووس شهرت دارد.
با وجود ظاهر خیره‌کننده‌اش، قرقاول طاووسی مالزیایی به دلیل تخریب زیستگاه و شکار غیرقانونی با تهدیدات جدی روبه‌رو است. این گونه در فهرست قرمز IUCN در دسته در معرض خطر (Endangered) قرار دارد، که نشان‌دهنده نیاز فوری به اقدامات حفاظتی برای جلوگیری از انقراض آن است. در این مقاله، ویژگی‌های ظاهری، زیستگاه، رفتار و تهدید‌های پیش روی این پرنده بررسی می‌شود.
قرقاول طاووسی مالزیایی پرنده‌ای با جثه متوسط است. نر‌ها به طور میانگین ۵۰ سانتی‌متر طول دارند که شامل دم بلندشان نیز می‌شود، در حالی که ماده‌ها کمی کوچک‌تر هستند.
ویژگی منحصر‌به‌فرد این پرنده پر‌های قهوه‌ای مایل به خاکستری است که با چشم‌واره‌های آبی-سبز درخشان تزئین شده‌اند. این چشم‌واره‌ها در سراسر بال‌ها، پشت و دم پراکنده‌اند و باعث می‌شوند پرنده شباهتی به طاووس‌ها (Pavo spp.) داشته باشد.
نر‌ها طرح‌های چشم‌واره‌ای پررنگ‌تر و مشخص‌تری دارند که هنگام دلبری و در مراسم جفت‌گیری به نمایش گذاشته می‌شوند (فیلم زیر). ماده‌ها رنگ‌های کمرنگ‌تر و الگوی ساده‌تری دارند که به استتار در میان پوشش گیاهی جنگل کمک می‌کند.
این پرنده دارای منقاری کوتاه و خمیده برای جستجوی غذا در بین برگ‌های جنگلی و پا‌های بلند و باریک مناسب برای زندگی زمینی است. همچنین، یکی از ویژگی‌های متمایز آن وجود چندین خار روی پا‌ها است که در دفاع از خود و مبارزات قلمرویی استفاده می‌شوند.
قرقاول طاووسی مالزیایی بومی شبه‌جزیره مالایا است و در جنگل‌های بارانی کم‌ارتفاع و جنگل‌های تپه‌ای تا ارتفاع ۱۰۰۰ متری یافت می‌شود. این پرنده مناطق جنگلی متراکم و دست‌نخورده را ترجیح می‌دهد تا از دید شکارچیان در امان بماند.
قرقاول طاووسی مالزیایی (Polyplectron malacense) پرنده‌ای شگفت‌انگیز است که نقشی مهم در اکوسیستم جنگل‌های بارانی مالزی دارد. با این حال، آینده آن به دلیل تخریب زیستگاه و شکار غیرقانونی در خطر است. حفاظت از این گونه، علاوه بر نجات یک پرنده منحصر‌به‌فرد، به حفظ تنوع زیستی مالزی نیز کمک می‌کند.
