در فاصله ۲۰ کیلومتری جنوب مشگین شهر، دره‌ای عمیق وجود دارد که دورتادور آن را صخره‌های سنگی احاطه کرده است و رودخانه خیاوچایی با سرخوشی راه خود را از میان آن‌ها باز می‌کند و می‌گذرد. تناقض باورنکردنی چهره خشن صخره‌ها را در کنار زیبایی‌های رودخانه پر آب و همچنین، آب سرد و خنک آن را در فصل تابستان در ذهن خود تجسم کنید. شاید باور نکنید! اما محلی‌ها این دره را که با زیبایی‌های وصف‌ناشدنی‌اش شوق زندگی در انسان‌ها برمی‌افروزد، «جهنم دره» یا «شیطان دره» می‌نامند.

طبیعت سرسبز و کوه های اطراف جهنم درسی مشکین شهر

«دره جهنم» یا به‌قول محلی‌ها، «جهنم دره سی» (جهنم درسی)، برخلاف آنچه از نامش به ذهن‌ها متبادر می‌شود، تکه‌ای کوچک از بهشت موعود است که در دامنه‌های شمالی کوه استوار سبلان و در شمال غربی ایران قرار دارد. این دره‌ بهشتی، یکی از شگفتی‌های طبیعت در نزدیکی روستای موئیل است. برای رفتن به این دره، از مبدا روستای موئیل، بخشی از راه را باید با خودرو و بخشی را باید پیاده پیمود. آبراه کم‌پهنا و در عین حال، پرآب و خنکی از میان این دره عبور می‌کند که در تمام فصول سال زیبا است. با سرد شدن هوا، به‌خاطر تشکیل قندیل‌های یخی فراوان و زیبا در دو طرف آبراه در اشکال مختلف، زیبایی دره صدچندان می‌شود.

سال‌ها پیش، در محلی که اکنون روستای موئیل جزئی از آن است، زمین‌های سرسبز و ییلاق‌های خوش‌آب‌وهوایی وجود داشت که محل کوچ عشایری بود که دره‌های این منطقه را برای رفت‌وآمدهای سالانه خود انتخاب کرده بودند و شاید هیچ‌کس به‌اندازه شاهسون‌ها از زیبایی‌های نهان و ناشناخته جهنم دره آگاه نباشد. این عشایر هنوز هم برای رفتن به ییلاق‌های مرتفع مانند آیقار، تندیرلی و هازامیغ از دره‌های این منطقه عبور می‌کنند.

طول کل دره حدود ۱۳ کیلومتر است که فقط بخشی از آن به شکلی که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید، درآمده است. کوهنوردان بسیاری برای صعود به قله‌های سبلان، مانند قلل کسری، هرم و جنوارداغ از این حوالی عبور می‌کنند. علاوه بر آن، جهنم دره به‌خاطر همجواری با آتشفشان نیمه‌فعال سبلان که سومین قله بلند ایران محسوب می‌شود، از چشمه‌های آب‌گرم بی‌شماری برخوردار است که ویژگی‌های درمانی متعددی دارند.

.