این در حالیست که خامنه‌ای در آخرین سخنرانی‌اش برای استانداران خود با وقاحتی بی‌مانند گفت: در فضای عمومی کشور مسأله خاصی وجود ندارد!

به گفته کارشناسان، بحران انرژی و برق در ایران به یک نقطه برگشت‌ناپذیر رسیده و احتمال حل این کمبود توسط دست‌اندرکاران و کارشناسان و رسانه‌های حکومتی نامحتمل و چیزی در حد محال ارزیابی می‌شود.

منظور از بحران ساختاری نظام چیست و چرا این عبارت یا ترم در ادبیات سیاسیِ مربوط به حاکمیت خامنه‌ای تکرار می‌شود؟

یکی از آثار بحران ساختاری در حاکمیت، بی‌راه‌حلی در مقابل ستون بلند چالش‌های بالفعل است. ساختار به یک ارگان یا سامانه اطلاق می‌شود که عناصر آن در ارتباطی تنگاتنگ، هدفی مشترک را دنبال می‌کنند. هر ارگان یا نظام سازمانیافته در یک ساختار قواره می‌گیرد که از دامنه تا قله‌اش، پیکری با اجزای متعدد ولی مرتبط با هم را شکل می‌دهند. یک دولت، یک اداره، یک شرکت، یک گروه سازمانیافته، یک ساختار است.

بحران ساختاری یعنی وجود تلاطم در اجزای یک پیکر و در ارتباط میان آن‌ها. بحران ساختاری وقتی ایجاد می‌شود که بیشترین درصد تخریب وضعیت سیاسی، اجتماعی، صنفی و اقتصادی، به‌صورت چالش پشت چالش به مبدأ آن‌ها یعنی ارگان مرجع بازمی‌گردد. این بازگشت منجر به وقوع تلاطم در ساختار حاکمیت یا دولت می‌شود.

وقتی نان که نهایت هدف اقتصادی است، بحرانی می‌شود، یعنی ساختار مرجع اقتصادی که در ید حاکمیت یا دولت است، گرفتار بحران ساختاری‌ست و وضعیت نان، معرف این بحران است.

وقتی برق که انرژی تفکیک‌ناپذیر از تمام نیازمندی‌های زندگی‌ست، دچار تنش و بحران می‌شود، یعنی مرجع مدیریت آن گرفتار تلاطم ساختاری‌ست و علت قطع برق را باید در تخریب سنگ بناهای لازم و علمی آن جست؛ چرا که غیرممکن است زیرساخت‌های یک ساختمان تخریب نشده باشد و ساختمان ناگهان بر پایه‌های خود فروبریزد.

به سخنان یک نماینده مجلس خامنه ای به‌نام رحمت‌الله نوروزی توجه کنید که در صحن مجلس گفته است: طبق گزارشی که کمیسیون انرژی در خصوصیت وضعیت تأمین برق داده، الآن سراسر کشور با ناترازی برق و آب مواجه است .این حاصل ۲ دهه قصور و کوتاهی است.

وقتی کارگزاران برق از «دو دهه» قبل به‌دلیل «قصور و کوتاهی»، تخریب اساسی‌ترین انرژیِ همه‌جانبه‌ حیاتیِ یک کشور را کلنگ زده‌اند، یعنی این ساختار فقط توان تخریب دارد و پیکر ساختارش متلاطم است.

بحران ساختاری، مدام طاعون تولید می‌کند و تمام نشانه‌ها و محصولات آن، طاعون‌زدگی‌ست که درنهایت به مرجع و کانون طاعون بازمی‌گردد: «امروز کشور با چالش‌های همزمان اقتصادی، فرهنگی و امنیتی روبه‌رو است.» (خبرگزاری ایسنا، ۷ خرداد ۱۴۰۴، محمدباقر قالیباف)

بی‌برنامگی و ناکارآمدیِ حاکمیت طاعون‌زده‌ خامنه ای در بحران برق، بحران نان و بحران ترابری که هم‌اکنون در بالاترین حد خود در کشور جاری‌ست، هیچ علتی ندارد جز بحران در پیکر و ساختار آن. بحرانی که به‌خاطر تخریب زیرساخت‌های حیاتی، هرگز نمی‌تواند از چنبره‌ آن‌ها خلاصی یابد.