روزنامۀ فرانسوی فیگارو در گزارشی مفصل نوشته است که سوئد اسیر باندهای تبهکاری شده که اغلبشان نتیجۀ سیاستهای ناروشن مهاجرپذیری این کشور طی دهههای گذشته بودهاند. (فیلم زیر گزارش اسکای نیوز به انگلیسی را ببینید)
به گزارش رادیو فرانسه، نویسندۀ مقاله، "استو تنره"، نوشته است: سوئد که زمانی یکی از امنترین و آرامترین کشورهای اروپایی به شمار میرفت در عرض چند سال به صحنۀ جنگهای بی وقفه میان باندهای تبهکار گروههای مهاجر تبدیل شده به طوری که امروز به واسطۀ همین گروههای تبهکار سوئد به یکی از کانونهای مهم قاچاق مواد مخدر، درگیریهای مسلحانه میان باندهای تبهکار رقیب، با استفاده از سلاحهای گرم و نارنجک بدل شده است.
فیگارو از تیراندازی دیروز در شهر "اورهبرو" که به کشته شدن ده نفر منجر شد به عنوان یکی از نمونههای خشونتهای گروههای تبهکار سوئد یاد کرده است.
فیگارو تصریح کرده است که بر خلاف اغلب کشورهای اروپایی که در آنها قتل با استفاده از سلاح گرم طی سالهای گذشته رو به کاهش بوده است، در سوئد این روند کاملاً مسیر عکس را طی کرده است. به گزارش "شورای ملی پیشگیری از جرایم" در سوئد، این کشور امروز در صدر قتلهای مسلحانه اروپا قرار دارد : در حالی که متوسط قتل با استفاده از سلاح گرم در اروپا ۱٫٦ نفر در ازای یک میلیون نفر است، این رقم در سوئد به ٤ تن رسیده که بالاترین رقم در کل اروپا است.
در سال ٢٠٢۳ در رقابتها و تسویهحسابهای میان گروههای تبهکار سوئد ۳٦۳ درگیری مسلحانه روی داد که در نتیجۀ آن ٥۳ نفر کشته شدند. در سال ٢٠۱٧ شمار درگیریهای مسلحانۀ گروههای تبهکار سوئد ٢٨۱ مورد بود که روی هم ۳٦ کشته برجای گذاشتند. در عرض یک دهه قربانیان سلاحهای گرم در سوئد بیش از دو برابر افزایش یافته به طوری که امروز این دسته از قربانیان ٤٠ درصد کشتهشدگان سوئد را تشکیل میدهند.
به گفتۀ وزیر دادگستری سوئد، گونار استرومر، برای از میان بردن جنایات خشن در سوئد دست کم به یک دهه زمان نیاز است. او علت این خشونتها را فساد دانسته که توسط گروههای تبهکار، قاچاقچیان انسان و مواد مخدر رواج یافته و اکنون دامنگیر دادگاهها، وکلا و قضات سوئد شده که رشوههای کلانی از سوی گروههای تبهکار دریافت میکنند.
پارلمان سوئد در گزارشی در سال ٢٠۱٩ اعلام کرده بود که دست کم ٢٠٠ گروه تبهکار در سوئد با ۱٤٠٠٠ عضو فعال هستند و دستکم ٤٨ هزار نفر در این کشور در فعالیتهای جنایتکارانه از قبیل قاچاق مواد مخدر و آدمکشی در ازای پول درگیر هستند. به نوشتۀ فیگارو این وضعیت در شش سال گذشته بمراتب بدتر شده است...
از مهمترین گروه های تبهکار سوئد، فیگارو به "لژیون گرگینهها" اشاره کرده که اعضای آن را اغلب مهاجران جنوب صحرای آفریقا تشکیل میدهند که در سالهای ۱٩٨٠ به دنیا آمدهاند. فیگارو از دو شبکۀ دیگر که مرکب از کردهای ترکیه و مهاجران سوری هستند به عنوان منسجم ترین گروههای تبهکار سوئد یاد کرده است.
بر اساس مطالۀ دانشگاه "اپسالا" شبکۀ سوری گروه های تبهکار بسیار "پدرسالار" و "سازمان یافته" است و توانسته در بسیاری از جاها از جمله کلیسا، باشگاههای ورزشی، کسبه و کمونها به ویژه در منطقۀ "سودرتلیه" Södertälje در حومۀ استکهلم نفوذ کند. عمدۀ فعالیت این گروه، به نوشتۀ فیگارو، باجگیری از کسبه، قوادی، پولشویی و سوءاستفاده از خدمات اجتماعی است. تخصص شبکۀ "سودرتلیه" سرقت کمکهای مالی دولت به افراد معلول و خانههای خصوصی سالمندان است.
فیگارو با استناد به گزارش شورای ملی پیشگیری از جرایم در سوئد، نوشته است که گروههای تبهکار این کشور بخش مهمی از نیروهای خود را در میان جوانان و کودکان ۱٢ تا ٢٠ سال در حاشیۀ شهرها به ویژه در مالو و استکهلم استخدام میکنند. برای نمونه باند "فاکستروت" که رهبری آن را یک کرد ساکن ترکیه، به نام راوا مجید، برعهده دارد در یک رشته درگیریهای مسلحانه در سال ٢٠٢۳ شماری از خانوادهها از جمله خانوادۀ یک جوان هجده ساله را داغدار کرد. به گفتۀ پلیس سوئد باند "فاکستروت" نیروهای خود را در میان کودکان کمتر از چهارده سال استخدام میکند و با مسلح کردن شان به سلاحهای جنگی از آنان آدمکشان حرفهای می سازد. به گفتۀ فیگارو اغلب قربانیان این آدمکشیها نوجوانان هستند. به نوشتۀ فیگارو یکی از دلایل استخدام کودکان و نوجوانان توسط گروههای تبهکار این است که آنان در سوئد مصون از مجازاتهای سنگین قانونی هستند و به همین خاطر قادرند فعالیتهای خود را به سرعت از سربگیرند.
به نوشتۀ فیگارو گسترش فعالیت این گروهها نتیجۀ مستقیم موجهای پیدرپی مهاجرت در سوئد به ویژه از سال ٢٠۱٥ است که طی آن سوئد با بالاترین شمار پناهجو به نسبت جمعیت خود روبرو شد. در بیست سال گذشته شمار جمعیت غیرغربی سوئد از ٢ درصد به ۱٥ درصد افزایش یافته که در کل تاریخ این کشور بی سابقه است.
به این خاطر، گفتار سیاسی در سوئد نیز که زمانی نظام چندفرهنگی را به عنوان ایدهآل میپذیرفت، در سالهای اخیر شدیداً تغییر یافت. در سپتامبر سال ٢٠٢۳ نخست وزیر محافظهکار سوئد، اولاف کریسترسون، صریحاً از "مهاجرت غیرمسئولانه و شکست ادغام جمعیتهای مهاجر در سوئد" به عنوان عامل اصلی وضعیت کنونی این کشور یاد کرد. یک هفته پیشتر از آن جیمی اُکسون، رهبر حزب ملیگرای "دموکراتهای سوئد"، صد در صد خشونتهای جاری این کشور را به همین سیاست مهاجرت غیرمسئولانه نسبت داده بود که به گفتۀ وی بستر رشد گروههای تبهکار بوده است. در ماه مه سال ٢٠٢٤، سرویسهای اطلاعاتی سوئد (سپو) اعلام کردند که رژیم ایران اعضای گروههای جنایتکار سوئد را برای ارتکاب خشونت در این کشور به کار میگیرد.
به نوشتۀ فیگارو، گروههای جنایتکار در سوئد دامنۀ فعالیتهای خود را اکنون به دانمارک، نروژ و فنلاند نیز گسترش دادهاند : از آوریل تا اکتبر سال گذشتۀ میلادی دست کم ٢٥ تن از جوانان گروه های تبهکار سوئد در جنایات سازمان یافته در دانمارک با استفاده از نارنجک و سلاح گرم دست داشتهاند.