در همین حال گزارشها حاکیست که شب یلدای ۱۴۰۳ با گرانی‌های بی‌سابقه دست مردم را برای یک دورهمی ساده هم بسته است. بنا بر اعلام رئیس کارگروه خشکبار اتاق اصناف، قدرت خرید برای آجیل شب چله نسبت به پارسال ۵۰ درصد کاهش یافته است. به گفته او، خرید آجیل، آخرین اولویت مردم است.

رئیس اتحادیه دارندگان قنادی و شیرینی‌فروشی نیز همانند رئیس اتحادیه آجیل و خشکبار تهران گفته است، بسیاری از مصرف‌کنندگان از خرید شیرینی‌ هم در شب یلدای امسال منصرف شده‌اند.

شب یلدا یا همان شب چلهٔ خودمان یکی از کهن‌ترین و زیباترین آیین های ایرانی است که طی آن برای خانواده‌ها فرصتی برای دورهمی و شب‌نشینی فراهم می‌آید تا بلندترین شب سال را جشن بگیرند و آن را نشانه‌ای از حتمیت فرا رسیدن صبح روشنایی و گرما و بهار و سرسبزی بدانند.

اما چه می‌شود کرد که تحت حاکمیت ضدایرانی جمهوری اسلامی برگزاری این شب هم به‌مرور، هر چه کم‌رنگتر و بی‌رنگتر می‌شود. پدران، زنان سرپرست خانوار و نان‌آوران خانوارهای محروم مجبورند با حداقل خرید، این شب را سپری کنند چرا که دیگر توان خرید ساده‌ترین اقلام یلدایی مثل میوه، شیرینی، آجیل و... را نیز ندارند.

اگر تاکنون رهاورد بیش از چهل سال حاکمیت آخوندها برای مردم ایران، خریدن خانهٔ قسطی، ماشین قسطی، لوازم خانه قسطی و... بوده است، این روزها برای سفرهٔ شب یلدا هم باید قرض کرد و جایی را پیدا کرد که شاید مواد قسطی به خریدارها بدهد.

یک نشریه حکومتی در این باره نوشته است: «بخشی از مردم نیز با توجه به تورم بالا و کاهش قدرت خرید سعی می‌کنند با خریدهای قسطی هر طور شده جشنی کوچک را در کنار خانواده‌های خود داشته باشند»

البته این موضوع خیلی عجیبی نیست و در مملکتی که «نان» هم قسطی شود زیر سقف آن هر چیز ممکن است، ولی به‌هرحال یک لکهٔ ننگ دیگر به کارنامهٔ سیاه حاکمیت خامنه ای اضافه می‌شود.

گرانی شب یلدا، بخشی از بحران اقتصادی گسترده‌ای است که مردم ایران با آن روبرو هستند. این بحران، نتیجه سیاست‌های ظالمانه و ضدملی حکومتی است که منافع خود را بر رفاه مردم ترجیح می‌دهد. در برخی سایت ها و اخبار همین روزها انبوه تبلیغات دیده می‌شود که آقازاده‌های حکومتی برای تزیینات هندوانه شب یلدایشان چه ریخت و پاش‌ها که نمی‌کنند!

مردم ایران فراموش نکرده‌اند که خامنه ای پلید در بودجه‌بندی برای حقوق نفرات مجلس خودش برای هزینهٔ آجیل شب یلدا هم، ارقام کلانی در نظر گرفته بود. اما همان‌گونه که یلدا، نویدبخش طلوع خورشید و پایان تاریکی است، امید به تغییر نیز در دل مردم ایران زنده است.

قطعا شب یلدای حاکمیت سیاه ملایان به‌زودی به صبح آزادی تغییر خواهد کرد. شب می‌رود و روسیاهی به زغال می‌ماند. مردم ایران حتی با یک سفره ساده هم شده این روز و این شب را جشن خواهند گرفت و از این سنت باستانی حفاظت خواهند کرد، اما کینه آنها از نکبت و ظلمت این حکومت ضد ایرانی و ضد مردمی، در هر مناسبتی بیشتر می‌شود. این کینه، آتش زیر خاکستری است که دیر یا زود شعله‌ور خواهد شد و بساط ظلم و تباهی را بر خواهد چید.

در طلوع آزادی، دیگر خبری از شب‌های تیرهٔ فقر و سرکوب نخواهد بود و یلدا، دوباره به جشن همبستگی و شادی مردم تبدیل خواهد شد.