خامنهای اکنون تنهاتر از همیشه است. محور مقاومتش در منطقه دچار فروپاشی شده، نیروهایش در تردید و سردرگمی به سر میبرند و امیدی برای ترمیم این شکستها باقی نمانده است. این بحرانها باید الهامبخش مردم آزادیخواه ایران باشد تا بدانند که دوران سرکوب و خفقان، هرچند طولانی، به پایان نزدیک میشود.
عرصه سیاسی و اجتماعی در ایران به مرحلهای رسیده است که پایش روزانه اخبار و تحولات، با هدف آمادگی برای مواجه شدن با رخدادهای غیرمترقبه، یک ضرورت شده است. این ضرورت از وضعیت متلاطم و فوقبحرانیِ حکومت ناشی میشود؛ وضعیتی که حاکمیت را وامیدارد به انواع ترفندها پناه ببرد تا بلکه خود را از چشمانداز مهلکه دور نشان دهد.
موقعیت برای نظام خامنهای بهگونهای است که خود را در دو تیغه قیچیِ مطالبات گسترده اجتماعی و سیاسی در داخل و فشار روزافزون از خارج گرفتار میبیند. این یک موقعیت استثنائی در ۴۶ سال گذشته است که سرکوبگریهای سیاسی ــ اجتماعی و توسعهطلبیهای برونمرزی، تبدیل به زمینلرزههای روزمره علیه حاکمیت شدهاند.
اتاق فکر سامانه حکومتی، پاسخ به این موقعیت را در پناه بردن به سیاست «از این ستون به آن ستون» یافته است تا شاید فرجی حاصل شود. منظور از فرج، طرح مسائلی است که اذهان عمومی و بهطور خاص نیروهای حکومتی را از تمرکز بر موقعیت متلاطم و فوقبحرانیِ آن منحرف کند؛ آنقدر که حتی چند صباحی هم شده، رسانههای داخلی و خارجی را مشغول ترفند اتاق فکر نظام نماید.
راه انداختن خبر و زمزمه بازگرداندن طرح مُرده «عفاف و حجاب» و آموزش «۸۰هزار نفر» برای پیشبردن آن، یکی از ترفندهای گریز دادن جامعه و رسانهها از واقعیت متلاطم و مهلکه فعلیِ حاکمیت است. هدف، برگرداندن نگاهها از موضوع اصلیِ است؛ حتی بهقیمت پرداخت بهای سیاسی و اجتماعی از جانب حاکمیت. اما واقعیت این است که بازگرداندن مقولهای که جامعه از آن عبور کرده، بحرانی گستردهتر از قبل ایجاد خواهد کرد.
روزنامه داخلی "آرمان ملی" با تاکید بر پیامدهای خطرناک سیاسی و اجتماعیِ راهانداختن این طرح، به متن و حواشیِ این مسأله پرداخته است. اولین هشداری که یادآوری میکند، آمادگیِ انفجاریِ جامعه ایران در شرایط کنونی است. این منبع نوشت: هنوز زخمهای ۱۴۰۱ التیام نیافته است. ایران امروز نه ایران ۹۶ است و نه حتی ایران ۱۴۰۱؛ هم بحران اقتصادی عمیقتر شده، هم هزینههای سنگینتری پرداخته و هم جامعه حساستر و واکنشپذیرتر شده است.
این رسانه داخلی از کجا به جامعه حساستر و واکنشپذیرتر رسیده است؟ از این وضعیت میان جامعه و حاکمیت: جامعهای را که از مرز سکوت عبور کرده، نمیتوان با بخشنامه و تهدید مهار کرد. این همان مسیری است که در سال ۱۴۰۱ باشدت و دامنهای بزرگتر تکرار شد.
با ویژگیهایی که از موقعیت کنونیِ حاکمیت و جامعه وجود دارد، خامنهای میتواند بار دیگر بیازماید که با طرح مجدد لایحه ضدمردمی عفاف و حجاب، جامعه و بهطور خاص زنان ایران با آن چه خواهند کرد. چنین جامعهای، جز به تغییر هر آنچه هست، رضایت نخواهد داد.
Khamenei is now more isolated than ever, with his regional resistance weakened, and his forces in confusion. The hope of recovering from these failures appears lost. This situation should inspire the freedom-seeking people of Iran, reminding them that the era of oppression is nearing its end. Iran's political and social landscape necessitates daily monitoring of news and developments to prepare for unexpected events, stemming from the government's chaotic and crisis-ridden state. The regime faces widespread internal demands and increasing external pressure, marking a unique challenge in 46 years.