۶۸ سازمان و نهاد مدافع حقوق بشر بین‌المللی و ایرانی با امضای بیانیه‌ای ضمن اعلام همبستگی با جنبش «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان‌های ایران، خواستار حمایت جامعه‌ بین‌الملل از این جنبش شدند.

سازمان حقوق بشر ایران با امضای این بیانیه که متن کامل آن در زیر می‌آید، بار دیگر توجه کنشگران حقوق بشر را به لزوم حمایت از این ابتکار عمل زندانیان سیاسی ایرانی که با گرایش‌های مختلف علیه اعدام یکصدا شدند، جلب می‌کند.

محمود امیری‌مقدم، مدیر این سازمان، گفت: «استقامت و پایداری زندانیان ایرانی که ۳۱ هفته علیه اعدام اعتصاب کرده‌اند، جنبش جهانی علیه مجازات اعدام را تحت تاثیر قرار داده و الهام‌بخش مبارزه آنها بوده است. پیام ما به این افراد شجاع این است که صدای شما را شنیدیم و تا لغو این مجازات غیرانسانی کنار شما خواهیم ایستاد».

جعفر ابراهیمی، زرتشت احمدی‌راغب، سپهر امام جمعه، لقمان امین‌پور، احمدرضا حائری، میثم دهبانزاده، رضا سلمان‌زاده، حمزه سواری، سعید ماسوری و رضا محمدحسینی، ۱۰ نفر از زندانیان در قزل‌حصار، از ۳۰ ژانویه ۲۰۲۴ در اعتراض به موج اعدام‌های هفتگی در آن زندان، کارزاری را علیه مجازات اعدام با عنوان «سه‌شنبه‌های سیاه نه به اعدام» آغاز کردند. آن‌ها با الهام گرفتن از اعتصاب غذای زندانیان محکوم به اعدام، از آن زمان تاکنون هر سه‌شنبه در اقدامی نمادین علیه مجازات اعدام، به اعتصاب غذا دست می‌زنند. این حرکت جمعی که امروز سی‌ویکمین سه‌شنبه اعتراضی خود را پشت سر می‌گذارد، هم‌اکنون به ۱۷ زندان دیگر در سرتاسر ایران رسیده‌ است.

براساس نهاد آمار سازمان حقوق‌ بشر ایران، از آغاز سال میلادی جاری تاکنون دست‌کم ۳۹۵ نفر در ایران اعدام شده‌اند.

در حمایت و همبستگی با «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ایران

در ۲۰ روز نخست ماه اوت به‌طور میانگین هر شش ساعت، یک نفر در زندان‌های ایران اعدام شده است. از سال ۲۰۲۱ میلادی، آمار اعدام‌ها هر سال افزایش یافته؛ تا جایی که در سال ۲۰۲۳ میلادی دست‌کم ۸۳۴ تن به دار آویخته شدند. سازمان حقوق بشر ایران در سال جاری میلادی، تا روز ۲۶ اوت، دست‌کم ۳۹۵ اعدام را ثبت و تأیید کرده است. اعدام‌هایی که برای اتهام‌های مرتبط با مواد مخدر اجرا می‌شوند، کماکان بیشترین تعداد را دارند. گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده و اقلیت‌های اتنیکی، به‌ویژه کردها و بلوچ‌ها، نسبت به جمعیتشان، درصد بالایی را در میان اعدام‌شدگان تشکیل می‌دهند.

جمهوری اسلامی از مجازات مرگ به عنوان ابزار سرکوب سیاسی استفاده می‌کند و احکام اعدام در دادگاه‌هایی بدون رعایت حداقل‌های استاندارد دادرسی و روند قضایی صادر می‌شوند.

در پی اجرای اعدام‌های جمعی در کرج و اعدام‌ زندانیان سیاسی، در ژانویه ۲۰۲۴ گروهی از زندانیان سیاسی شجاع در زندان قزل‌حصار کرج علیه اعدام‌ها اعتراض کردند؛ اعتراضی که با خشونت سرکوب شد. این گروه از زندانیان سیاسی با عقاید و گرایش‌های مختلف از روز ۳۰ ژانویه، هفته‌ای یک بار اعتصاب غذا می‌کنند که به عناوین «سه‌شنبه‌های سیاه» و «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» نامیده شده است. روز سه‌شنبه از این جهت انتخاب شده که معمولا در این روز محکومان به مرگ در زندان قزل‌حصار را برای اعدام به سلول انفرادی منتقل می‌کنند.

این اعتصاب غذای هفتگی اکنون سی‌ویکمین هفته‌ی خود را می‌گذراند و به ۱۷ زندان دیگر در ایران گسترش یافته است. شرکت‌کنندگان در این اعتصاب‌ها به رغم سرکوب خشونت‌بار بر خواسته‌ی خود برای لغو اعدام پای می‌فشارند.

ما امضاکنندگان این بیانیه، همبستگی و حمایت خود را از جنبش «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان‌های ایران اعلام می‌کنیم. ما خواستار توقف تمامی اعدام‌ها در ایران هستیم و از جامعه‌ی بین‌الملل می‌خواهیم تا جنبشِ رو به رشد «لغو اعدام» در ایران را حمایت کند.

** زندانیانی که این کارزار را آغاز کردند به ترتیب الفبا: جعفر ابراهیمی، زرتشت احمدی‌راغب، سپهر امام جمعه، لقمان امین‌پور، احمدرضا حائری، میثم دهبانزاده، رضا سلمان‌زاده، حمزه سواری، سعید ماسوری و رضا محمدحسینی

امضاکنندگان:

۱. سازمان حقوق بشر ایران

۲. ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام

۳. ایمپکت ایران

۴. باهم علیه مجازات اعدام

۵. کانون مدافعان حقوق‌ بشر (شیرین عبادی)

۶. سازمان بین‌المللی کاهش آسیب

۷. سازمان جهانی علیه شکنجه

۸. فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر

۹. ﺷﺒﮑﻪ ﺿﺪ ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام ﺁﺳﻴﺎ

۱۰. موسسه حقوق بشر کانون وکلای بین‌المللی

۱۱. عدالت برای ایران

۱۲. شش‌رنگ ‌(شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی)

۱۳. جمعیت حقوق‌ بشر کردستان- ژنو

۱۴. سازمان توسعه آموزشی بین‌المللی

۱۵. بنیاد عبدالرحمن برومند برای حقوق بشر در ایران

۱۶. شبکه حقوق بشر کردستان

۱۷. حال وش

۱۸. کمپین حقوق بشر ایران

۱۹. گروه حقوق بشر بلوچستان

۲۰. رسانک

۲۱. مرکز اسناد حقوق بشر ایران

۲۲. اتحاد برای ایران

۲۳. سازمان حقوق‌ بشری کردپا

۲۴. سازمان حقوق بشری هانا

۲۵. بنیاد سیامک پورزند

۲۶. سازمان حقوق بشر اهواز

۲۷. کمپین فعالین بلوچ

۲۸. نهاد حقوق بشر مردم آذربایجان در ایران- آهراز

۲۹. سازمان حقوق بشری هه‌نگاو

۳۰. به قابیل دست نزنید

۳۱. مدافعان حقوق بشر، ایالات متحده آمریکا

۳۲. آرتیکل ۱۹

۳۳. پروژه عدالت پاکستان

۳۴. سازمان اروپایی حقوق بشر عربستان سعودی

۳۵. اُدیکار، بنگلادش

۳۶. مرکز کرنل درباره مجازات اعدام، ایالات متحده آمریکا

۳۷. انجمن قلم آمریکا (پن)

۳۸. ائتلاف آلمان برای لغو مجازات اعدام

۳۹. فدراسیون حقوق بشر ایتالیا

۴۰. تمرکز بر مجازات اعدام، ایالات متحده آمریکا

۴۱. اتحادیه مسیحی برای پیشرفت و دفاع از حقوق بشر

۴۲. پروژه عدالت در مجازات اعدام، استرالیا

۴۳. عفو بین‌الملل (گروه ۲۰۵)، دالاس

۴۴. حقوق بشر دالاس

۴۵. برنامه حقوق بشر دانشگاه متدیست جنوبی، ایالات متحده آمریکا

۴۶. کارگروه عدالت انتقالی، کره جنوبی

۴۷. شاهد برائت، ایالات متحده آمریکا

۴۸. انجمن حقوق بشر، ترکیه

۴۹. رستگاری پاکستان

۵۰. آکات، غنا

۵۱. گروه فرانسوی «بیایید مومیا را آزاد کنیم!»

۵۲. تابع ۸، سنگاپور

۵۳. موسسه مشاوره حقوقی عام‌المنفعه، اندونزی

۵۴. کمیته بین‌المللی علیه اعدام

۵۵. کمیته آزادی زندانیان سیاسی

۵۶. اتحاد علیه آپارتاید جنسیتی زنان در ایران و افغانستان

۵۷. کارزار جهانی نه به اعدام در ایران

۵۸. همه حقوق‌ بشر برای همه در ایران

۵۹. جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران

۶۰. ابتکار شهروندان ایرانی سار (ایربیس)

۶۱. مجموعه حقوقی-بین‌المللی پارسیلا

۶۲. نیکا، شبکه ایرانیان خواهان آزادی و دموکراسی

۶۳. کانون سیمرغ کِبِک

۶۴. شبکه‌ جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران

۶۵. ایران آزاد، سوئیس

۶۶. گروه همبستگی با انقلاب زن زندگی آزادی- فرانکفورت، ماینز و ویسبادن

۶۷. اتحاد برای آزادی، واشینگتن دی‌سی

۶۸. جامعه پزشکی ایران برای دموکراسی و حقوق بشر، برلین