فهرست معرفی‌شده، معجونی از باندهای وحشی است که در دولت های قبلی شرکت داشتند و پزشکیان جایی در میان آن دو عمامهٔ سفید و سیاه ایستاد. ثابت شد خبری از «تغییر» ادعاشده نیست و همان سرکوب‌گران پیشانی‌سیاه در دولت های قبلی به همراه تعدادی دیگر از پاسدارها و مهره‌های امنیتی خامنه‌ای برای تکیه زدن به کرسی‌های وزارتی خودشان را آماده می‌کنند.

پزشکیان در چیدن نفراتش حتی جرأت نداشت جایی در بین خاتمی و روحانی و یا حتی در کنار روحانی بایستد. از این مفتضح‌تر ثقل بیشتر دولت رئیسی نسبت به روحانی است که البته موضوع عجیبی نبود و حرف سابق پزشکیان را برای ادامهٔ خط رئیسی ثابت کرد؛ امری که باعث خشم و سرخوردگی اصلاحگران ولایت فقیه شد.

ثابت شد روند انقباض حداکثری که با روی کار آمدن رئیسی آغاز گشته بود، تداوم دارد و خامنه‌ای همان خط «سرکوب و اعدام حداکثری در داخل» و «صدور بحران و جنگ‌افروزی در منطقه» را ادامه خواهد داد. بیش‌از‌پیش مشخص شد که نه پزشکیان، که خامنه ای است که در بن‌بست مرگ‌بار ِسقوط قرار گرفته است. فضای انفجاری و موقعیت انقلابی جامعه خودش را تحمیل کرده و در تحریم‌های گسترده انتخابات و «نه» قاطع مردم ایران برای همه آشکار شده است.

مردم ایران سالهاست که پاسخ خود را در قیام های سراسری داده‌اند. حتی با وجود دژخیمی به نام رئیسی قیامی به گستردگی قیام ۱۴۰۱ روی داد که رژیم خامننه ای را تا پرتگاه سرنگونی برد. پس تبریک به مردم ایران که پشیزی برای مانورهای داخل رژیم خامنه ای ارزش قائل نیستند؛ آنها که در کف خیابان اعتراضات خود را دنبال می‌کنند.

تبریک به مردم آگاه و فهیم ایران که با پتک تحریم انتخابات، راندگان از دربار ولایت را وادار کردند که به زبان اشهد خودشان بگویند: «تبریک به آنها که رأی ندادند!... همهٔ آنها که رأی ندادند، شم سیاسی قویتری از ما که به پزشکیان رأی دادیم، داشته‌اند»