خانم برومند روز دوشنبه ۲۵ تیر در صفحه اینستاگرام خود نوشته است که لیلی رشیدی، بازیگر سینما و تئاتر، «ناچار به انزوا است» چون مأموران امنیتی صبح امروز در فرودگاه «پاسپورت و موبایل و لپ‌تاپ» او را ضبط کردند.

او توضیح داده که خانم رشیدی برای دیدار برادر و پسر برادرش به سفر رفته بود و در بازگشت به ایران با چنین برخوردی مواجه شده است.

او در ادامه نوشته است:‌ «کاش دزدان و غارتگران اینطور رصد شوند، کاش همه دشمنان ما به خطرناکی لیلی و امثال او باشند.»

ضبط گذرنامه لیلی رشیدی آخرین مورد از برخورد با هنرمندان است که حدود دو سال بعد از آغاز اعتراض‌ها در پی جان باختن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد پلیس علنی شده است.

به گزارش رادیو فردا، بازیگران دیگری نیز تصاویر خود بدون حجاب اجباری را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند که لیلی رشیدی یکی از آنها است.

همزمان رسانه‌های داخلی گزارش دادند بازیگرانی ازجمله «باران کوثری، ویشکا آسایش، ترانه علیدوستی، کتایون ریاحی، پانته‌آ بهرام، فاطمه معتمد آریا، گلاب آدینه، افسانه بایگان، هنگامه قاضیانی، پگاه آهنگرانی، مریم بوبانی و شقایق دهقان» از فعالیت هنری منع شده‌اند.

بازجوها فعالان استان گیلان را به تجاوز تهدید کردند

گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور مدافعان حقوق بشر، بازداشت شش فعال حقوق زنان در ایران را «نگران‌کننده» خواند و گفت گزارش‌ها حاکی از آن است که این افراد در جریان بازجویی به تجاوز جنسی تهدید شدند.

جلوه جواهری، آزاده چاوشیان، نگین رضایی، فروغ سمیع‌نیا، شیوا شاه‌سیاه و متین یزدانی، فعالان حقوق زنان، روز ۲۳ تیر برای تحمل حبس به زندان لاکان رشت، مرکز استان گیلان منتقل شدند.

رسانه حقوق‌ بشری هیرکانی خبر داد بازداشت آن‌ها «بدون ابلاغیه رسمی و صرفا با اعلام تلفنی» انجام شده است.

خانم ماری لاولر، گزارشگر ویژه سازمان ملل امروز در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس به صدور احکام طولانی‌مدت حبس برای این فعالان اشاره کرد و نوشت بر اساس گزارش‌ها، آن‌ها «با خشونت دستگیر شدند، مورد شکنجه قرار گرفتند و در جریان بازجویی‌ها، به مرگ و تجاوز جنسی تهدید شدند».

او از مقام‌های جمهوری اسلامی خواست این زندانیان را فورا آزاد کنند و به سرکوب فعالان حقوق زنان پایان دهند.

این شش نفر به همراه زهره و زهرا دادرس، سارا جهانی، یاسمین حشدری و هومن طاهری در پرونده‌ای مرتبط با فعالیت‌های آنان در مرداد ۱۴۰۲، به بیش از ۶۰ سال زندان محکوم شده‌اند.

نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی روز ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ این فعالان حقوق زنان را در شهرهای رشت،‌ فومن، انزلی و لاهیجان بازداشت کردند. آن‌ها در ایام بازجویی علاوه بر شکنجه و تحمل حبس در سلول‌های انفرادی، از سوی بازجویان با فحش، ناسزا، تحقیر و تعرض جنسی مواجه و به انتقال به بیمارستان روانی، شلاق و اعدام، تهدید شدند.

از میان این افراد برای فروغ سمیع‌نیا و هومن طاهری اعدام مصنوعی به اجرا درآمد. یک منبع نزدیک به خانواده این افراد درباره شکنجه‌های اعمال شده بر آنان به ایران‌اینترنشنال گفت: «علاوه بر ماموران وزارت اطلاعات، قضات نیز در شکنجه این زندانیان نقش زیادی داشتند.»