نمایش لو رفتهٔ "بد و بدتر" در جمهوری اسلامی

آنچه در انتخابات جمهوری اسلامی می‌گذرد یک کپی‌برداری ناشیانه از نقش‌بازی کردن دو مهره در بازی بد و بدتر است. تحریم قاطع این نمایش از جانب ۸۸درصد مردم ایران و رأی آنها به سرنگونی تام و تمام آن، زنگ‌های خطر را در ولایت شیطانی خامنه‌ای به صدا درآورده است. خودشان می‌گویند این تحریم «بی‌سابقه» است و حکایت از «قهر اکثریت» دارد.

خامنه ای در اظهارات دیروز خود با خرمردرندی سعی کرد تحریم قاطع انتخاباتش را غیرسیاسی نشان دهد و بررسی تخصصی آن را به «اهل سیاست و جامعه‌شناسان»! واگذار کند ولی اعتراف کرد که میزان شرکت «کمتر از حد توقع و خلاف پیش‌بینی‌ها»! بوده است.

در این بزنگاه است که اصلاحاتی‌های تاریخ مصرف‌گذشته مأمور شده‌اند در یک سکانس اکشن، نقش بالاتر از خطر را ایفا کنند؛ نقش «تنفس‌رسانی» به کالبد فرتوت فاشیسم اسلامی که در مرحله پایانی احتضار با مرگی بی‌بازگشت دست به گریبان است.

آنها از منتهای خفت می‌گویند که باید پا را لای در گذاشت تا این آخرین روزنهٔ تنفس قطع نشود. مأموریت‌شان تخطئه گزینهٔ سرنگونی است که اینک با تحریم ۸۸ درصدی بیش‌از‌پیش سرخ و سرخ‌تر شده است.

مناظره‌های بی‌بو و خاصیت بین دو کاندیدا نیز در این راستا قابل تحلیل است و قبل از هر چیز چنتهٔ خالی دو طرف را در قبال اساسی‌ترین موضوعات برملا می‌کند.

یکی طرف مقابل را «طالبان»، «خشک مغز»، «طرفدار تحریم» و «تندرو»... می‌خواند. طرف مقابل او را «شیفتهٔ غرب» و «دولت سوم روحانی» و «منافق» خطاب می‌کند. دو طرف سعی دارند ماهیت ستیز آشتی‌ناپذیر مردم ایران با «اصل نظام» را به جنگ قدرت بین خود تقلیل دهند و یک دوقطبی کاذب بین "بد و بدتر" به‌وجود بیاورند.

اما اکنون از دید مردم ایران «سگ زرد» برادر «شغال» است. در این نظام اهریمنی عمامه سیاه و عمامه سفید، اصول‌گرا و اصلاح‌طلب و هر ورژن دیگری امتحان خود را پس داده‌اند. آنها هر اختلاف در شکل و شمایل، مد و لباس و نوع چیدمان ویترین داشته باشند، در نهایت در اصل ضدایرانی «ولایت فقیه» با یکدیگر هم‌پیاله می‌شوند و بر سر یک سفره می‌نشینند.