سایت رادیو آلمان در مطلبی به موفقیت احزاب راست افراطی در بسیاری کشور‌های اروپایی در آستانه انتخابات پارلمانی اروپا پرداخته و نوشت: در بسیاری کشور‌های اروپایی از جمله هلند، ایتالیا و آلمان پوپولیست‌های دست راستی بر موج موفقیت سوار شده‌اند.

در ادامه این مطلب آمده است: احزاب پوپولیست راست و راست افراطی سال‌ها در پارلمان‌های اروپا نماینده داشته اند. احزاب راست افراطی همچنین در دولت‌ها دخالت دارند. حالا این سوال مطرح است که تغییر به راست در اروپا چگونه باید ارزیابی شود؟

نویسنده در ادامه به کشور‌هایی که احزاب راست افراطی در آن موفقیت‌های چشمگیری داشته اند اشاره کرده و نوشت: در انتخابات پارلمانی هلند درنوامبر ۲۰۲۳، حزب راست‌گرای پوپولیست آزادی (PVV) گیرت ویلدرز به‌طور شگفت‌انگیزی قوی‌ترین نیرو شد.

"دانیل موگ"، دانشمند علوم سیاسی غربی در این باره می‌گوید که مسائل مهاجرت و پناهندگی برای این انتخابات بسیار مهم بود.

تقریباً شش ماه پس از این انتخابات، رهبران حزب راستگرای پوپولیست PVV، حزب لیبرال-محافظه‌کار VVD، حزب محافظه‌کار راست NSC و حزب راستگرای پوپولیست کشاورزان BBB بر سر تشکیل ائتلاف توافق کردند. البته بسیاری از ناظران سیاسی در هلند تردید دارند که این دولت جدید در دوره قانونگذاری زنده بماند. هنوز مشخص نشده که چه کسی باید رهبری هلند را در دست گیرد.

در ایتالیا نیز "جورجیا ملونی" پسا فاشیست از حزب افراطی برادران ایتالیا از اواخر اکتبر ۲۰۲۲ نخست وزیر این کشور بوده است. این حزب با احزاب راست افراطی فورزا و لگا ائتلافی تشکیل داد. ملونی در لفاظی‌های خود از روایتی استفاده می‌کند که علیه سلطه ادعایی جناح چپ مبارزه می‌کند. مهاجران نیز به اعتقاد وی مکرراً به دشمن تبدیل می‌شوند.

دولت ملونی در تلاش است تا دموکراسی را بر اساس ایده‌های خود تغییر دهد: در نوامبر ۲۰۲۳، ملونی پیشنهاد انتخاب مستقیم نخست وزیر با رای ساده اکثریت را داد. بر این اساس، ائتلاف‌های انتخاباتی باید نامزدی را برای پست ریاست دولت معرفی کنند. پس از آن یک ائتلاف در صورتی که نامزدش با موفقیت انتخاب شود، به طور خودکار ۵۵ درصد از کرسی‌های هر دو اتاق پارلمان را دریافت می‌کند. مخالفان به شدت از این طرح‌ها انتقاد کردند.

در مجارستان نیز ویکتور اوربان، نخست وزیر این کشور و حزب راستگرای پوپولیست او فیدز یک سیاست خانوادگی بسیار محافظه کارانه و یک رویکرد ضد مهاجرت را دنبال می‌کنند.

اوربان سال هاست که به دنبال نزدیکی با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه بوده است. مجارستان همچنین به صورت مداوم با اتحادیه اروپا بر سر نقض حاکمیت قانون دعوا دارد.

در جمهوری فدرال آلمان هم بر اساس بررسی‌های انجام شده از آغاز ماه مه ۲۰۲۴، حزب افراطی جایگزینی برای آلمان به عنوان دومین نیروی قوی پس از اتحادیه احزاب متحد مسیحی قرار گرفته است. سازمان اطلاعات داخلی آلمان البته این حزب را به عنوان یک گروه مظنون به جناح راست افراطی طبقه بندی می‌کند. به گفته هانس وورلندر، دانشمند علوم سیاسی از دانشگاه درسدن، این حزب خود را به شدت در یک «طیف افراطی راست ملی» قرار داده است.

پوپولیست‌های دست راستی در فنلاند نیز در قدرت هستند.

در لهستان هم حزب ملی-محافظه کار قانون و عدالت PiS که از سال ۲۰۱۵ بر این کشور حکومت کرد، بار دیگر به قوی‌ترین نیرو تبدیل شد. با این حال، چون هیچ شریک ائتلافی پیدا نشد، PiS قدرت را به اتحادی به رهبری دونالد تاسک واگذار کرد.

نمونه آلمان نشان می‌دهد که احزاب راست گرای پوپولیست و راست افراطی در جایی که در دولت نیستند نیز بر سیاست تأثیر می‌گذارند.

نمونه دیگر فرانسه است، جایی که مارین لوپن از حزب Rassemblement National (جبهه ملی سابق) در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته شکست خورد، اما به عنوان مثال، گفتمان عمومی در مورد سیاست مهاجرت را تا حدی با حمایت رسانه‌ها شکل می‌دهد.

وضعیت در مورد دموکرات‌های پوپولیست راست‌گرای سوئد نیز که در کابینه نمایندگی ندارند مشابه است، اما آن‌ها از دولت محافظه‌کار-بورژوایی حمایت می‌کنند.

در ادامه این مطلب آمده است: گرایش‌های راست‌گرای قوی در اروپا خارج از اتحادیه اروپا نیز وجود دارد: در انگلیس محافظه‌کاران، که از سال ۲۰۱۰ در قدرت هستند و طبق نظرسنجی‌ها، در انتخابات بعدی تهدید به شکست می‌شوند، سیاست مهاجرت سختگیرانه‌ای را دنبال می‌کنند.

در سوئیس نیز SVP پوپولیست جناح راست برنده واضح انتخابات در سال ۲۰۲۳ بود.

در ادامه آمده است: سال ۲۰۲۴ یک سال انتخابات مهم در اروپا است. انتخابات پارلمان اتحادیه اروپا در ۹ ژوئن برگزار می‌شود. پوپولیست‌های دست راستی و افراط گرایان راست می‌خواهند در سایه این انتخابات اختیارات خود را به طور گسترده افزایش دهند.

در انتخابات ایالتی آتی در براندنبورگ، زاکسن و تورینگن در آلمان در پاییز ۲۰۲۴، تشکیل دولت به دلیل قدرت مورد انتظار حزب افراطی جایگزینی برای آلمان می‌تواند بسیار دشوار باشد. به خصوص در حزب دموکرات مسیحی همیشه در مورد نحوه برخورد با AfD بحث می‌شود.

در چندین کشور اتحادیه اروپا نیز انتخابات به زودی برگزار می‌شود. در اتریش، جایی که پارلمان جدید در سال آینده انتخاب خواهد شد، بر اساس نظرسنجی ها، حزب افراطی آزادی اتریش FPÖ جلوتر است. این حزب راستگرای پوپولیست و ضد اتحادیه اروپا در ۲۵ سال گذشته چندین بار بخشی از دولت اتریش بوده است، اما هنوز رهبری را تعیین نکرده است.

پائولا دیهل، کارشناس پوپولیسم جناح راست از دانشگاه کیل، از "مناطق خاکستری" صحبت می‌کند. به گفته وی قبلاً ترس از ارتباط بین افراط گرایان راست و نیرو‌های محافظه کار-بورژوایی وجود داشت. اکنون این بازیگران به یکدیگر نزدیک‌تر شده‌اند.»

احزاب پوپولیست جناح راست اکنون تا حدی به عنوان یک پلت فرم عمل می‌کنند. گروه‌هایی که قبلاً با هم کار نمی‌کردند اکنون در چنین مهمانی‌هایی گرد هم می‌آیند. دیهل گفت: این کار را بسیار دشوار می‌کند، زیرا مرز‌ها سیال شده‌اند، در عین حال، پیشنهادات جناح راست در مورد موضوع مهاجرت، از نظر سیاسی و از نظر اجتماعی قابل قبول می‌شوند.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: به این ترتیب راست جدید به رقابت واقعی برای احزاب محافظه کار موجود در اروپا تبدیل خواهد شد.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب نوشت: مسلماً بین احزاب راست گرای اروپا هم اختلافاتی وجود دارد. حزب راستگرای پوپولیست فرانسه Rassemblement National (RN) در سایه این اختلافات به همکاری خود با حزب افراطی جایگزینی برای آلمان در پارلمان اروپا بعد از برخی اختلافات پایان داد.

در آغاز ژانویه ۲۰۲۴، جورجیا ملونی، نخست وزیر ایتالیا، از "اختلافات آشتی ناپذیر" بین حزب راست افراطی خود و حزب افراطی آلمان صحبت کرد.

در ادامه این مطلب آمده است: پوپولیسم دست راستی و افراط گرایی راست در اروپا پدیده جدیدی نیست. سیاستمدارانی مانند یورگ هایدر و "سیلویو برلوسکونی" موفقیت‌های انتخاباتی را در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ جشن گرفتند و "گیرت ویلدرز" نیز سال هاست که از نظر سیاسی فعال بوده است.

"پائولا دیهل"، استاد نظریه‌های سیاسی، تاریخ ایده‌ها و فرهنگ سیاسی در دانشگاه کیل می‌گوید: این چیزی است که برای مدت طولانی وجود داشته است. اما در ده سال گذشته برخی به ایدئولوژی‌های این گروه‌ها عادت کرده‌اند. برخی از ایده‌ها اکنون "عادی" شده‌اند. به گفته وی با توجه به ناامنی‌های کنونی به دلیل جنگ و بحران آب و هوا، زمینه رشد برای احزاب راست برای مدت طولانی آماده شده است.