مسابقات خانگی تیمهای ورزشی زنان ایران با تیمها یا ورزشکاران غیرمسلمان و گاهی کشورهای مسلمان که ورزشکارانشان از پوششی مغایر با شکل مطلوب جمهوری اسلامی استفاده میکنند، همیشه بلاتکلیفی بزرگی برای مدیران ورزشی این حکومت بوده است.
این روزها بیشتر رسانهها و فضای مجازی درباره برکناری رییس فدراسیون ناشنوایان به دلیل انتشار تصاویری خاص میگویند: عکسهایی از پوشش معمول در مسابقات که دوندگان زن ژاپنی و قزاقستانی در مسابقات دوومیدانی قهرمانی ناشنوایان آسیا - اقیانوسیه که در تاریخ ۵ و ۶ آذرماه (۲۶ و ۲۷ نوامبر) در مجموعه آفتاب انقلاب تهران برگزار شد.
روایت خبرگزاری فارس درباره این ماجرا از این قراراست: «حضور زنان خارجی با پوشش آزاد در مسابقات دومیدانی ناشنوایان آسیایی در ورزشگاه آفتاب انقلاب تهران! با حضور داوران مرد، عنوانی بود که در فضای مجازی دست به دست شد.» همین خبرگزاری البته در ادامه تأکید میکند که در «تصاویر، مردی دیده نمیشود.»
مهران تیشهگران هم که به عنوان رییس فدراسیون ناشنوایان به دلیل پوشش استاندارد ورزشکاران ژاپنی و قزاق از سمت خود برکنار شده، با ادبیات عجیبی به فارس میگوید: «زمانی که بانوان مسابقه داشتند هیچ موجود "نری" در محوطه پر نمیزد و دور تا دور مجموعه هم پوشیده شده بود. اگر در جریان برگزاری مسابقات بانوان یک مرد در محوطه حضور داشت همه حق دارند که تیشهگران را اعدام کنند.»
به یاد مردی که به زور روسری سرش کردند
بزرگترین و احتمالا ماندگارترین «افتضاحی» که سیاست یک بام و دو هوای مدیران ورزشی جمهوری اسلامی در برگزاری مسابقات بینالمللی در ورزش زنان به بار آورد اما آن تصویر معروف سامپراچ فونچو، سرمربی مرد تیم زنان کبدی تایلند، است.
به گزارش بی بی سی، مردی که به زور روسری به او پوشاندند تا قانون ممنوعیت حضور مربیان مرد به محل برگزاری مسابقات زنان را دور بزنند و تصویر او با روسری عجیبی که بر سر داشت، همچنان گویای وضعیتی است که در مسابقات بینالمللی زنان به میزبانی جمهوری اسلامی برقرار است.
در آن ماجرا هم یک نفر برکنار شد اما احتمالاَ چون زور رییس فدراسیون وقت یعنی محمدرضا مقصودلو زیاد بود، آن یک نفر زهرا رحیمنژاد، سرپرست فنی مسابقات کبدی، بود. او بعد از برکناری در مصاحبهای با ایسنا گفت: «اول این که نمیفهمم که این ماجرا چه ربطی به من داشته و دوم این که خود دختر رییس فدراسیون این مربی را جلوی چشم ما حجاب سرش کرد و به داخل زمین برد. به او گفتم نکن، پاسخ داد "ول کن خانم رحیمی نژاد.»
این مرد به رغم اینکه بعدها در مصاحبهای گفت که چه احساس بدی داشته اما به خاطر اینکه بتواند به عنوان مربی در کنار تیمش باشد، در چهار مسابقه با چهار روسری متفاوت حاضر شد و در نهایت هم مسوولان فدراسیون کبدی او را متهم کردند که به حجاب زنان ایرانی توهین کرده است.
دلیل این فاجعه هم چیزی نبود جز اینکه مسوولان ورزشی جمهوری اسلامی درباره حضور مردان در مسابقات ورزشی زنان هیچ موضع مشخصی ندارند. اگر صحبت از حضور نمایندگان نهادهای بینالمللی باشد، هیأتی از مسوولان ورزشی مرد با او همراه میشوند تا تماشاگران ویژه مسابقات شوند و مدعی شوند که محدودیتی برای برگزاری مسابقات زنان ندارند اما در عوض زورشان به مربی مرد تیمی مثل تیم کبدی زنان تایلند میرسد و برای حضور در کنار تیمش، حجاب بر سرش میکنند.