محمد حاضری، جامعه‌ شناس در گفتگو با سایت داخلی "شفقنا"، وعده‌ها و ادعاهای مقامات حکومتی را «بزرگترین بحران» نظام نامیده و می‌گوید: مدام گفته می‌شود که مشکلی نداریم و مشکل اصلی این است که دیگران نمی‌خواهند پیشرفتهای ما را به‌رسمیت بشناسند یا به عبارتی مشکل ما، وجود پیشرفت های ماست! چطور می‌شود به جامعه‌ ای که صبح تا شب درگیر مشکلات است، بگویید مشکلی نداریم! و چون در همه حوزه در حال پیشرفت هستیم، ما را با مشکل مواجه می‌کنند؟! جامعه چنین رویکردی را نمی‌پذیرد! و بدانیم که وعده‌های امید واهی دادن اثر تخریبی دارد و برای نظام خسارات فراوان و گسترده‌ ای بار می‌آورد.

وی افزود: در سال های اخیر اعتراضات بسیاری داشتیم، ولی متأسفانه یکی از بدترین تلقی های اعتراضات اخیر این است که برای اولین بار بخشی از جامعه که با توجه به برخی از قرائت ها و سوء استفاده‌ها از اسلام، ‌نسبت به اصل نظام واکنش نشان می‌دهد و از سوی نسل جوان یک نوع سرخوردگی و وازدگی راجع به این نگاه که مدعی رویکرد اسلام گرایانه برای اداره جامعه است، شکل می‌گیرد و به نظرم این پیام از همه شعارهای تند و تیز و ساختارشکنانه بدتر است.

این جامعه‌ شناس در ادامه به سران نظام که مدعی خفه کردن اعتراضات هستند، هشدار داد و گفت: برخی گمان می‌کنند اگر اعتراضات ادامه نیافت بدین معناست که سرنخ ها را خفه کردیم و دیگر مشکلی نداریم. این نگاه و تلقی حکایت از این می‌کند که ما چشم‌اندازی برای حل مسأله نداریم و وقتی چشم‌اندازی برای حل مسأله نداشته باشیم، منطقاً باید انتظار داشته باشیم که چه بسا دیر یا زود با موج دیگری از این اعتراضات به‌دلیل موضوعات دیگری مواجه شویم و این امر اصلاً چشم‌انداز مناسبی برای نظام نیست.