به گزارش ایسنا، محمد اسماعیل اسمعیلی جلودار که سرپرست کاوش بندر باستانی سیراف بوده است، به عنوان دبیر علمی همایش «میراث فرهنگی و هنری سیراف در پهنه خلیج‌فارس» که قرار است از سوی پژوهشکده هنر فرهنگستان هنر در بهار سال ۱۴۰۲ برگزار شود، درباره وضعیت بندر باستانی سیراف توضیح داد: کاوش‌­های باستان ‌شناسی سیراف قبل از انقلاب، مشترک توسط باستان­‌شناسان ایرانی و انگلیسی انجام گرفته و آثار و اشیاء بدست آمده از آن به دو موزه اصلی انگلستان (موزه بریتانیا) و موزه ملی ایران منتقل شده‌اند.

از سویی، پس از انقلاب در دو فصل، کاوش‌هایی در این منطقه انجام شده که به عنوان سرپرست هیأت باستان‌شناسی به کاوش در سیراف مشغول بوده‌ام. مجموع تمام آن یافته‌ها و نیز آنچه که در گنجینه موزه ملی است در این سال‌ها بدون مطالعه و بررسی رها شده‌اند و بعضاً جامعه پژوهشی از وجود آن‌ها مطلع نیست، به همین سبب پیشنهاد تهیه کتاب کاتالوگ این اشیاء به پژوهشکده هنر فرهنگستان داده شد و پس از مشورت با موزه ملی ایران و استقبال رییس کل این موزه، مقدمات انجام این مهم فراهم شد که امیدواریم پیش از زمان برگزاری همایش به انجام برسد.

به گفته این باستان‌شناس، آگاه نبودن برخی مسؤولان و ساکنان منطقه سیراف، که بیشتر غیربومی‌اند و برای کار در منطقه حضور دارند، نسبت به اهمیت سیراف، زمینه تخریب و نابودی کامل این منطقه را فراهم کرده است. اطلاع‌رسانی و آگاهی درست علمی و رسانه‌ای زمینه‌ساز حفاظت بیشتر این منطقه خواهد بود.

او ادامه داد: ظرفیت این بندر تاریخی بسیار شگفت‌انگیز است و با وجود بی‌مهری‌های متعدد به عرصه و حریم این بندر باستانی ایرانی که متأسفانه به نابودی سریع این منطقه منجر شده، همچنان دارای اهمیت است. این بندر نه‌تنها دارای آثار ملموس و در خور توجه، از جمله بناهای یادمانی و یافته­‌های هنری است که از نگاه ملی حائز اهمیت است.

اسمعیلی جلودار افزود: سیراف مورد توجه پژوهشگران و متخصصان داخلی و خارجی علاقه‌مند به حوزه فرهنگ و تمدن ایرانی است و در حال حاضر متخصصان مختلف با رویکردهای بین‌رشته‌ای به‌صورت پروژه‌های مستقل با موضوع تخصصی سیراف و یا مرتبط با سیراف در حال پژوهش‌اند. برای متخصصان حوزه هنری مربوط به اواخر دوران ساسانی و نیز سده‌های نخستین اسلامی نیز سیراف بویژه در حوزه ارتباطات دریایی دارای اهمیت است و بدون توجه به این منطقه، موضوع ارتباطات هنری و فرهنگی خلیج‌فارس قابل خوانش و درک نخواهد بود.