رجزخوانی‌های این روزهای دولتمردان روسی و انگلیسی و آمریکائی درباره استفاده از سلاح‌های اتمی، جنگ اوکراین را به مرحله حساسی کشانده است.
تجاوز نظامی روسیه به اوکراین، برخلاف تصور پوتین و روس‌ها به اهداف موردنظرشان نرسید و اکنون در چهارمین ماه این جنگ ارتش روسیه در باتلاق اوکراین دست و پا می‌زند و خود پوتین به پائین‌ترین سطح از نظر جایگاه بین‌المللی سقوط کرده است. اوکراین هم در اثر این جنگ دچار خسران بزرگی شده و بسیاری از زیرساخت‌ها و توانائی‌های کشاورزی و صنعتی خود را از دست داده است.

جنگ اوکراین، طرف سومی هم دارد که بلوک غرب است. با توجه به تکیه دولت اوکراین به غرب و تمایل و تلاش آن برای پیوستن به «ناتو» و حساسیتی که همین تمایل و تلاش در روس‌ها و شخص پوتین به وجود آورد، نمی‌توان بلوک غرب را در پدید آمدن جنگ اوکراین بی‌نقش دانست هرچند این نقش داشتن نمی‌تواند خطای بزرگ پوتین در حمله به اوکراین را توجیه کند.

در ایجاد این جنگ، هر سه طرف نقش داشتند و البته نقش اصلی با پوتین بود و او به خاطر اینکه آغازگر آنست قطعاً محکوم است. طرف سوم که بلوک غرب است، از اینکه روسیه در این جنگ دچار خسارت‌های بنیادی شده، راضی و حتی خرسند به نظر می‌رسد. روسیه در جنگ اوکراین، تاکنون حداقل سه ضرر بزرگ را متحمل شده و در عین حال به هدف خود نیز نرسیده است.

اول اینکه انبارهای مالامال از سلاحش خالی و تعداد قابل توجهی از ژنرال‌های زبده‌اش کشته شده‌اند، دوم اینکه به عنوان یک کشور متجاوز در افکار عمومی جهان شناخته و محکوم شده است و سوم اینکه شخص پوتین که تا قبل از حمله به اوکراین توانسته بود برای خود و روسیه ابهتی در سطح بین‌المللی دست و پا کند، با ناکامی‌هائی که در برابر یک کشور کوچک نصیبش شد اکنون احساس سرخوردگی و شکست می‌کند و به زمان زیادی نیاز دارد تا بتواند اعتبار بین‌المللی خود را بازسازی کند.

بازیابی اعتبار از دست رفته در اثر فروپاشی شوروی، کار مهمی بود که زمامداران روسیه به ویژه شخص پوتین انجام دادند ولی با خطای بزرگ استراتژیک تجاوز نظامی به اوکراین که پوتین مرتکب شد و چه بسا بلوک غرب نیز خواستار آن بود، به این اعتبار ضربه اساسی وارد شد