او اظهار داشت: «طالبان نه تنها تحت تحریم های یک جانبه آمریکا و اتحادیه اروپا هستند بلکه تحت تحریم های سازمان ملل متحد نیز قرار دارند. به همین دلیل است که به قدرت رسیدن طالبان ممکن است به این معنا باشد که این تحریم ها می تواند به کل کشور گسترش یابد و مشکلات جدی غذایی را به دنبال داشته باشد.»

به گفته این کارشناس، آمار سال‌های اخیر نشان می‌دهد که کمک‌های سالانه به افغانستان حدود پنج میلیارد دلار آمریکاست، اما این مبلغ برای برآوردن نیازهای مردم این کشور کافی نیست.

کورتونوف افزود: «اعتقاد بر این است که حداقل مبلغ مورد نیاز افغانستان برای حفظ نهادهای اجتماعی اساسی برای جلوگیری از گرسنگی در برخی مناطق بالغ بر یک میلیارد دلار در ماه است، یعنی ۱۲ میلیارد در سال رشد جمعیت در افغانستان یکی از بالاترین‌ها در جهان و امید به زندگی در پایین ترین حد است. حدود نیمی از کودکان زیر پنج سال افغان دچار سوءتغذیه هستند.»

او خاطرنشان کرد: «علیرغم اینکه هنوز مسئله تامین مواد غذایی بیشتر برای افغانستان حل نشده است، برخی از کشورها مانند چین به کمک خود به افغانستان ادامه می‌دهند. اما برای جلوگیری از بحران غذایی و بحران‌های حقوق بشری، به موضع منسجم جامعه بین المللی نیاز است.»