پنجشنبه، 8 مهر ماه 1400 = 30-09 2021
دسته گلی که حاج قاسم دیپلماسی در نیویورک به آب داد!
نتیجه دیدارهای عبداللهیان در سازمان ملل ایجاد تنش بود
حشمت الله فلاحت‌پیشه، غضو سابق کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در باره گفتگوهای وزیر خارجه رئیسی در نیویورک در روزنامه آرمان نوشت: معتقدم دولت رئیسی در حال فرصت‌سوزی است و مشخصا در نشست‌های سازمان‌ملل‌متحد و حتی در سخنرانی رئیس‌جمهور عملا برنامه کاری که در آن بحث مشکلات سیاسی خارجی ایران دیده شود، وجود نداشت.
وی افزود: لذا می‌بینیم بعد از این همه دیدار که آقای امیرعبداللهیان انجام داد، تنها چیزی که از دل دیدارها درآمده، افزایش تنش بین ایران و حتی کشورهای اروپایی و حتی تنش بین ایران و آژانس و غیره است. یعنی تنها تفسیری که از این شرایط می‌شد کرد، یعنی از بین رفتن یک فرصت ایده‌آل دیپلماتیک در بزرگترین مجمع جهانی که سالیانه شکل می‌گیرد.
برخی ناظران می گویند اکنون با لگدپرانی‌های این روزهای دولت رئیسی زنگ‌های هشدار به صدا در می‌آید: مدیرکل آژانس اتمی هشدار می‌دهد: «کنترل (برنامهٔ هسته‌ای) رژیم ایران از دستمان خارج خواهد شد»؛
وزیر خارجهٔ فرانسه اذعان می‌کند: «هر چه برنامه هسته ای رژیم ایران خطرناکتر می‌شود، خطر یک بحران بزرگ، بیشتر می‌شود»؛
فارن پالیسی می‌نویسد: «رژیم ایران از مذاکرات برجام برای دستیابی به‌بمب اتم سوء‌استفاده می‌کند»؛
وزیر خارجهٔ عربستان از جامعهٔ بین‌المللی می‌خواهد با نقض های برجام توسط رژیم ایران مقابله کند؛
وال استریت ژورنال با اشاره به سیاست‌های دولت آمریکا می‌نویسد: «کاخ‌سفید باید از چماق های بیشتر و هویج‌های کمتری برای مجبور ساختن تهران برای رسیدن به توافقی جدید استفاده کند»؛
و وزیر خارجهٔ فرانسه برای نخستین بار با صدای بلند می گوید که جامعهٔ بین‌المللی دربارهٔ برنامه هسته ای رژیم ایران باید کاملاً قاطعانه عمل کند!.
این وضعیت بحرانی، که ناشی از ماهیت جمهوری اسلامی و به‌اتمام رسیدن ذخایر استراتژیک آن است که دیگر حتی ظرفیت استفاده از فرصت ها را هم ندارد، درون نظام هم زنگ‌های هشدار را به‌صدا درآورده است.
روزنامه آرمان با اشاره به لگدپرانی‌های نظام در برابر جامعهٔ جهانی هشدار می‌دهد که رفتن پرونده هسته ای به شورای امنیت می‌تواند شرایط را سخت‌تر از این هم بکند!
چهل و دو سال است که خارجی‌ها ایرانیان را سر کار گذاشته‌ا‌ند * میگویید نه؟ از شما می پرسم * آیا وجدانا اگر زمان شاه بود که همه چیز در ایران حساب کتاب داشت و آنهایی که بر سر کار بودند از روی شایستگی و دانایی بر سر کار بودند، آیا شما می گذاشتید این رئیسی و دارو دسته‌اش فاضلاب خانه شما را تمیز کنند، حال چه رسد به نیویورک رفتن از طرف یک ملت * تنها دلیلی که سازمان ملل اینها را می پذیرد این است که به ایرانیان بگوید مبادا شما این رئیسی و امیرعبداللهیان را آدم حساب نکنید * ببینید ما چه اینها را آدم حساب می کنیم و به سازمان ملل میاوریم؟ چهل و دو سال است که خارجی‌ها این جنایت کاران را تر و خشک می کنند و به خورد مردم ایران می دهند * مردم ایران هم فکر می کنند جمهوری اسلامی آدمی است * هیچ کجای دنیا جمهوری اسلامی را جزو آدم‌ها حساب نمی کنند مگر در ایران *