دوشنبه، 1 آذر ماه 1395 = 21-11 2016
سازمان تامین اجتماعی را منحل کنید
میهن امروز- سازمان تأمین اجتماعی در طول 60 – 50 سال گذشته از پول کارمندان، کارگران و زحمتکشان آن‌چنان سازمان فربه و غول‌آسایی شده که دیگر هیچ دولتی قادر به کنترل و مدیریت سالم بر آن نیست.
تصور کنید در طول بیش از نیم‌قرن یک سازمان حکومتی و دولتی از میلیون‌ها آحاد ملت با جبر و اجبار حقی را کسر کرده باشد و در درون یک چاه ویل ریخته باشد و آنگاه با ادعای آنکه در حال انجام‌وظیفه در امور درمان و مددکاری اجتماعی است همواره خود را از دولت و ملت طلبکار دانسته و در هر جا که نسبت به انجام وظایف خود قصور و تقصیر دارد آن را به‌راحتی به گردن پرداخت نشدن مطالبات از سوی دولت و ملت بی اندازد.
ای‌کاش یک‌بار برای همیشه مجلس شورای اسلامی به کمک کارشناسان امور اجتماعی یک ارزیابی دقیق و علمی از این سازمان امپراتوری انجام داده و نتیجه آن را به ملت ایران گزارش بدهد تا بر همه معلوم شود که اولاً سازمان تأمین اجتماعی در این سال‌ها چه پول‌ها و ثروت‌ها به دست آورده و چه پول‌ها و سرمایه‌هایی را بر باد داده است؟ و ثانیاً در این سال‌ها چقدر توانسته به آحاد ملت، خدمات اجتماعی و درمانی برساند؟
اگر یک همه‌پرسی عمومی برگزار شود به‌طور حتم و مسلم بیش از 90 درصد مردم اعم از کارگر و کارفرما از عملکرد سازمان تأمین اجتماعی ناراحت هستند.
سازمان تأمین اجتماعی ماهیتاً و ذاتاً دارای ساختار وسوسه‌انگیز و ناسالمی است که دولت‌ها همواره از آن به‌عنوان حیاط‌خلوت و قلک استفاده کرده و به همین دلیل هیچ دولتی حاضر نیست این ساختار ناسالم و غول‌آسا را از هم بگسلد و طرحی نو به نام سازمان رفاه و بیمه عمومی و همگانی را بنا نهد.
متأسفانه ملت ایران می‌توانست در طول نیم‌قرن گذشته، پولی را که به‌اجبار به سازمان تأمین اجتماعی داده به بخش‌های خصوصی بدهد و آنگاه مشاهده می‌کردیم که صدها سازمان و شرکت خصوصی اجتماعی و بیمه‌ای به‌صورت رقابتی سالم تأسیس می‌شد و همه نوع خدمات اجتماعی و رفاهی به مردم داده می‌شد.
اگر نهادهای غیردولتی بیمه‌ای و رفاهی در کشور در طول 38 سال انقلاب تأسیس و تکثیر می‌شد، امروز شاهد آن بودیم که دولت با نقش نظارتی چگونه این نهادهای غیردولتی را به رقابت سالم وامی‌داشت و همواره به رضایت مردم همت می‌گماشت؛ نه آنکه دولت‌ها بیایند و پول اجباری از مردم بگیرند ولی خدمات اجتماعی و بیمه‌ای بسیار اندک و ناقص به مردم بدهند؛ در آخر هم سازمان تأمین اجتماعی اولین طلبکار از دولت و ملت بشود و هم مردم ناراضی باشند.
چرا سازمان تأمین اجتماعی در طول این سال‌ها بااین‌همه پول و ثروت و چند صد شرکت اقتصادی امثال شستا نتوانسته به مردم به‌ویژه طبقات محروم رسیدگی کند و چرا اکثر مردم از عملکرد این سازمان ناراضی هستند؟
همه دولتمردان و کارشناسان اجتماعی به‌خوبی می‌دانند که این سازمان در ذات و ماهیت خود ساختاری ناسالم دارد و به‌هیچ‌وجه قابل اصلاح نیست بلکه تنها راه‌حل تأمین خدمات رفاهی و بیمه‌ای به عموم ملت ایران با انحلال سازمان تأمین اجتماعی و تأسیس سازمان‌های کوچک و چابک رفاهی بیمه‌ای غیردولتی همانند آنچه در کشورهای پیشرفته وجود دارد میسر و عملی است.
در این حالت دولت تنها ناظر برنهادهای خصوصی و غیردولتی بیمه‌ای و رفاهی خواهد بود و تنها با تأسیس و تکثیر نهادهای رقابتی متعدد و گوناگون بیمه‌ای و رفاهی خصوصی و غیردولتی و تنها با نظارت دولت می‌توانیم خدمات شایسته و بایسته اجتماعی به ملت نجیب و بزرگوار ایران بدهیم ولا غیر.
