روز گذشته مسعود پزشکیان نماینده تبریز در مجلس اسلامی طی سخنرانی مفصلی گفته که: «ما باید با شهامت بگوییم وضعیت میراث فرهنگی فاجعه است. کشورهایی که سابقه تاریخی و فرهنگی ندارند، برای جذب توریسم مشغول ساختن تاریخ و فرهنگ جعلی برای خودشان هستند، با این وجود ما سال‌هاست این طرف نشسته‌ایم و مراحل تخریب میراث فرهنگی ایران را به عنوان یکی از بزرگترین تمدن‌های دنیا را نگاه می‌کنیم. کار به جایی رسیده که حتی خبر این تخریب‌ها، برای‌مان عادی شده است».

سال هاست که کوشندگان میراث فرهنگی ایران در داخل و خارج به طور مرتب گفته اند که میراث فرهنگی و تاریخی ایرانزمین در حال نابودی است و مسئولین و مقامات جمهوری اسلامی سال هاست که یا به گفته های آن ها توجهی نکرده اند و یا آن ها را «ضد انقلاب» و « جاسوس اسراییل و آمریکا» خوانده اند. فقط در همین ده دوازده سال گذشته چند تن از بهترین گزارشگران میراث فرهنگی ایران را از کار برکنار کرده اند فقط به جرم این که حقایقی را در مورد میراث فرهنگی سرزمین مان گزارش کرده اند. مسئولین دولتی و وزیر و وکیلی هم اگر سخنانی انتقاد آمیز در ارتباط با تخریب میراث فرهنگی گفته اند خاموش شان کرده اند.

اکنون باز یکی دیگر از وابستگان به حکومت به ویرانگری های میراث فرهنگی اعتراف کرده است. اعترافی روشن و واضح! بگذریم که ایشان با همه ی شهامتی که در اعتراف به این ویرانی ها نشان داده در آخر می گوید: «این بی‌توجهی نه مربوط به دولت خاص و نه گروه خاصی است، بلکه یک بی‌توجهی ملی است که در تمام ادوار و سطوح جامعه به وضوح دیده می‌شود». یعنی طبق معمول مردمان بی خبر و بی تقصیر را هم شریک ویرانگری های دولتی به شمار آورده می شوند.