در این بیلبوردها چنان مشکلات داخلی آمریکا را به رخ مردم ایران می کشند که انگار ما در مدینه فاضله زندگی می کنیم که نه دزدی های مستمر در آن وجود دارد، نه جنایتی رخ می دهد و نه نیمی از زندانیان کشورمان، مستقیم یا غیرمستقیم، مرتبط با مواد مخدرند و نه آمار خودکشی در جامعه ما نگران کننده است. هیچ زنی هم البته مورد ضرب و شتم قرار نمی گیرد.

این که مدام مشکلات مردم کشورهای مختلف جهان را در چشم مردم فرو کنیم، حال مردم را بد می کند و خیلی هم خوب می فهمند که در ورای این پروپاگاندا، کوشیده می شود سوء مدیریت های داخلی کتمان شود و الّا چرا به جای این که بدبختی های دیگران را جار بزنند، از عملکرد درخشان خودشان نمی گویند؛

مثلاً چرا نمی توانند بگویند میزان طلاق در جامعه ایران کاهش یافته، تعداد معتادان کمتر شده، سن اعتیاد و فحشا بالا رفته، میزان شادی ایرانیان افزون تر شده، زمان تفریحات شان افزایش یافته و ... ؟...مردم با تمام وجود احساس می کنند که تنها ربط این تابلوها به مردم ایران، لاپوشانی مشکلات داخلی است.