چهارشنبه، 26 اسفند ماه 1394 = 16-03 2016
سپاه: خطری که انقلاب اسلامی را تهدید می کند
خطر هاضمه جهاني در کمین انقلاب اسلامی
جوان آنلاین (پاسداران): نظام جمهوري اسلامي ايران از بدو پيدايش خود برخلاف نظام حاكم بر جهان كه از سوي قدرت‌هاي بزرگي ديكته شده، حركت كرده است. انقلاب اسلامي ايران درست در زماني روي داد كه كارتر ايران را به عنوان جزيره ثبات در منطقه خاورميانه و ستوني محكم در سياست دو ستوني خود در منطقه به همراه عربستان سعودي مي‌ديد.
با اين حال نظام جمهوري اسلامي كه از دل يك انقلاب مردمي و ديني بيرون آمد، عملاً تمام اين مسئله را به هم ريخت. نظام جمهوري اسلامي برخلاف نظام دوقطبي در دنيا حركت مي‌كرد و شعار نه غربي نه شرقي دقيقاً در همين مسير قرار دارد.
در چارچوب همين مسئله بود كه ايران در اوج كمك‌هاي نظامي شوروي به عراق در جريان جنگ تحميلي حاضر نمي‌شود كه حمايت خود را از مجاهدان افغاني براي كاهش اين فشار قطع كند. به دليل همين شعار بود كه ايران، اسرائیل را يك نظام غيرمشروع دانسته و از بين بردن آن به عنوان يك هدف نهايي مرتباً از سوي ايران تكرار شده است.
در همين چارچوب بود كه ايران حمايت خود را از گروه‌هايي همچون حزب‌الله لبنان و حماس همچنان ادامه مي‌دهد و كوچك‌ترين تغييري را نيز در اين مسئله نيز نمي‌پذيرد. شايد بزرگ‌ترين دليلي كه اوباما حاضر مي‌شود به صورت رسمي بر حق ايران در منطقه خاورميانه صحه بگذارد، همين مسئله است. با اين حال برخي تغييرات و صداها در محيط داخلي ايران سبب شده است برخي تحليلگران خارجي اين نكته را مطرح كنند كه محافلي قصد حركت به سمت هضم شدن ايران در نظم نوين جهاني به رهبري امريكا را دارند.
بزرگ‌ترين تحول در اين مسير امضاي تفاهمنامه برجام بين ايران و شش قدرت جهاني بود. تفاهمنامه‌اي كه به صورت رسمي اين مسئله را مطرح كرد كه ايران در مسير آشتي با قدرت‌هاي جهاني حركت مي‌كند. از سوي ديگر سياستمداران غربي اين نكته را مطرح كرده‌اند كه اجراي برجام مي‌تواند به برخي تغييرات داخلي در فضاي سياسي ايران بينجامد كه باعث قابل پيش‌بيني شدن رفتار ايران در عرصه بين‌المللي به خصوص مسائل منطقه‌اي شود. قابل پيش‌بيني شدن اين رفتار چيزي جز تبعيت ايران از قواعد نظم امريكايي حاكم بر دنيا نيست. قواعدي كه حمايت ايران را از گروه‌هاي مقاومت منع كرده و اقتصاد ايران به طور كامل در خدمت منافع شركت‌هاي جهاني قرار مي‌دهد؛ نكته‌اي كه عملاً ايران به يك مصرف‌كننده درجه 2 و فروشنده مواد خام تبديل مي‌كند.
ضرورت هضم شدن در نظم جهاني نكته‌اي است كه مدام از بعد از روي كار آمدن دولت يازدهم از سوي برخي وابستگان و مشاوران اين دولت تكرار مي‌شود. مهم‌ترين منادي اين نظريه محمود سريع‌القلم، مشاور رئيس‌جمهور است كه بارها و بارها نظر خود را در اين رابطه تكرار كرده است. سخناني همچون مطرح كردن مزيت نسبي ايران در توليد قرمه سبزي را مي‌توان در همين راستا تحليل كرد. از آنجا كه نظام جمهوري اسلامي ايران بيش از آنكه مبتني بر فرم باشد بر عمق و هويت خود متكي است، هضم شدن در نظام جهاني عملاً اين هويت را از بين مي‌برد.
