سید محمد بیاتیان، در گفتگو با خبرنگار ایلنا در خصوص الزامات برنامه ششم توسعه در بخش صنعت کشور، اظهار داشت: یکی از بحث‌هایی که ضرورت دارد در حوزه صنعت به آن توجه شود به غیر از بخش‌های پشتیبانی، الزام خروج دولت از صنعت است.

وی با بیان اینکه سیاست‌های کلی اصل 44 به ظاهر اجرا شده است، گفت: در باطن به جایی نرسیده‌ایم و در عمل دولت در بخش صنعت با تصدی‌گری و دخالت برنامه را به گونه‌ای پیش برده که بخش خصوصی به جایگاه واقعی خود نرسیده است.

وی ادامه داد: اگر بخواهیم بخش صنعت قدرتمند شود ضرورت اجرای سیاست های مبتنی بر حمایت از تولید داخل حائز اهمیت است. همچنین سیاست‌هایی که مبتنی بر تشویق واردات نباشد و باعث سلامت در تولیدات داخل شود از دیگر سیاست های مهمی است که در برنامه ششم توسعه باشد رعایت شود.

وی با بیان اینکه حداقل‌ها و حداکثرهای سوددهی در صنعت و تولید داخل باید مورد توجه واقع شود افزود: سرمایه گذاری خارجی هرچند مهم است، اما شرایط نباید به گونه‌ای باشد که حضور سرمایه گذاران تولیدات داخل را تحت الشعاع قرار دهد.

این عضو کمیسیون صنایع در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: حضور سرمایه گذاران در ورود تکنولوژی پیشرفته مهم است اما نباید تولیدات داخل را به مرز ورشکستگی برد. به خصوص صنایع دانش‌بنیان باید بیش از گذشته مورد حمایت قرار گیرند و سود اصلی ارتقاء در این بخش متوجه صنعت و صنعتگر داخلی شود.

وی ادامه داد: همچنین الزامات حمایت از صنعت در سرمایه در گردش یکی از ابزار اساسی صنایع به شمار می‌رود این در حالی است که امروز صنایع ما از نبود سرمایه در گردش در رنج هستند و بخشی از صنایع به تعطیل کشیده شده اند.

بیاتیان افزود: بانک‌ها نیز در این مسیر ملزمند به صنعت کشور کمک کنند زیرا تا زمانی که بهره بانک‌ها در بهترین حالت 20 درصد است چطور یک صنعتگر می‌تواند وامی با بهره 23 درصد دریافت کند؟

وی ادامه داد: همچنین در سیاست‌هایی که برای حمایت از صادرات و جوایز صادراتی مطرح است معضلاتی وجود دارد که الزام بر رفع آنها وجود دارد. صنعتگران ضمن تولید و ارتقاء کیفیت می‌توانند محصولات خود را در منطقه و جهان معرفی کنند و در این زمینه موفق‌تر عمل کنند.

وی افزود: اگر ما به دنبال رشد صادرات غیرنفتی هستیم باید اقتصاد را از نفت جدا کرده و بگذاریم صنعت نفسی تازه کند.

بیاتیان با اشاره به اولویت های سرمایه گذاری در صنعت کشور گفت: اولویت‌های سرمایه‌گذاری در صنایعی مانند ‌خودروسازی و قطعه‌سازی، صنایع معدنی و پتروشیمی و صنایع وابسته به آن حس می شود و در کنار این صنایع باید توجه ویژه ای به صنعت کشاورزی شود تا بتوان از ابزار و دانش جدید در جهت افزایش محصولات بهره برد.

وی ادامه داد: تصمیمات کیلویی و غیرکارشناسی صنعت ما را به بیراهه می برد. به عنوان مثال امروز ما در حوزه آب با معضل جدی رو به رو هستیم زمانی که به شهرها و مناطق مختلف مراجعه می‌کنیم متوجه می‌شویم که الگوی کشت مناسبی برای کشاورزان وجود ندارد و بسیاری از محصولاتی که کاشته می‌شوند به زباله‌دانی ریخته می‌شود.