روحانی که در شرایط دموکراتیک به قدرت نرسیده در برابر بحران اقتصادی، رفراندوم را پیش می کشد. البته او معلوم نمی کند که موضوع رفراندوم پیشنهادی او چه خواهد بود؟ اگر به عمق نظر روحانی دقت شود موضوعی که می تواند رژیم را از وضعیت ایزوله خارج و تحریمها برداشته شود، دست کشیدن از پروژه های اتمی خواهد بود. پس سوال رفراندوم فرضی چنین خواهد بود؛ ادامه پروژه اتمی برای دستیابی به سلاح اتمی یا دست کشیدن از آن و خوردن جام زهر اتمی.

روحانی در حالی که به نهادهای تحت امر خامنه ای در مورد ندادن مالیات و دست یازی بر اقتصاد حمله می کند، بدون نام بردن از ولی فقیه اعتراف می کند که 36 سال است هیچگاه این اصل قانون اساسی یعنی رای گیری از مردم بر سر سیاستهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی انجام نشده است.

صحبتهای روحانی جدال باندها را وارد دور جدیدی کرد. حسین شریعتمداری نماینده خامنه ای در کیهان، مبهم بودن نوع رفراندوم را به چالش کشید. وی تاکید کرد که نمی توان مجلس ملاها را دور زد. زیرا اگر رفراندوم «تقنینی» باشد باید به موافقت دو سوم مجلس برسد و اگر رفراندوم بر سر قانون اساسی باشد باید به «فرمان رهبری» برسد. بازجو شریعتمداری بدین گونه در مقابل راه روحانی سنگ اندازی و گوشزد کرد که همه راهها به خامنه ای ختم می شود.

سرکرده بسیج، پاسدار نقدی با مطرح کردن «انقلابیهای قلابی» غیر مستقیم روحانی را «بی خرد» اعلام کرد. وی در برابر حرف روحانی که گفت:«آرمان ما سانتریفوژ نیست» گفت که «آرمان ما نه سانتریفوژ بلکه نابودی کاخ سفید و محو صهیونیسم است».