به هرحال دولت طبق محاسبات و درخواست‌های نانوایان ترجیح داده قیمت نام را بین 20 تا 30 درصد افزایش دهد اما نکته و پرسش اینجاست به چه دلیل و توجیهی پیش از این گرانی، مقامات مختلف دولتی و در رأس آن سخنگوی دولت هرگونه افزایش قیمت تا پایان سال را رد می‌کند؟ اگر خاطر شریف مقامات دولتی باشد یکی از شعارهای انتخاباتی‌شان «راستگویی» بوده است، آنان می‌بالیدند که «دولت راستگویان» را تشکیل داده‌اند اما اکنون این نحوه گران کردن نان در تناقض آشکار با این شعار است. شاید عنوان شود این نحوه گران نمودن نان از سوی دولت حربه‌ای برای کنترل جو عمومی بوده است که باید گفت مقامات دولتی در این باره سخت در اشتباه هستند. اگر آقایان پاستورنشین نمی‌دانند باید بدانند که حداقل بخشی از مردم پس از این روش گران کردن نان به این نتیجه رسیدند که این دولت نیز با دولت قبلی تفاوتی ندارد و درب بر همان پاشنه قبلی می‌چرخد!

مثل روز روشن است که برخی اطرافیان روحانی از سر جبر در این دولت حضور دارند و لختی با مرام این دولت همراه نیستند و این احتمال وجود دارد که تناقض اخیر در مورد گرانی نان و یا تناقض‌های دیگر از جمله در خصوص «ازدواج سفید» دستپخت این آقایان باشد.

مع‌الوصف به نظر می‌رسد جناب رئیس‌جمهور بایستی بیش از پیش هشیار بوده و بدانند که این رفتارها و نوع مواجهه با مردم چه ضربات سختی را بر وجهه دولت می‌زند.

مخالفان نهایت آرزوی‌شان همراه ساختن مردم با ادعاهای‌شان است و تا کنون از تمام تک فرصت‌ها برای رسیدن به این مهم استفاده نموده‌اند، آنان از «هیچ» هم توانسته‌آند علیه دولت و شخص روحانی سود ببرند، پس نباید آقایان دولتی رفتاری کنند که حکم پاس گل برای مخالفان باشد.

به نظر صاحب این قلم روحانی می‌توانست صادقانه جبر دولت برای گرانی نان را با مردم در میان بگذارد و به نحوی که نیاز نباشد سخنگوی دولت و سایر مقامات بازی «تأئید و تکذیب» راه بیندازند.