در این راستا، انتخاب آقای مُحمد سرافراز، یک "فرنگی کار" رسانه ای که به دلیل مُشارکت در پروژه های امنیتی اعتراف گیری در لیست سیاه اتحادیه اُروپا قرار دارد را می توان گُزینشی آگاهانه ارزیابی کرد که نخُست، عزم "رهبر" باند ولی فقیه برای تداوم کارکرد و سیاستهای شناخته شده بُلندگوی تبلیغاتی "نظام" را نمادینه می کند و سپس، استراتژی آقای خامنه ای و شُرکا را در بستن فضای جامعه و تولید خفقان به جلو می برد.

تدبیر مزبور پس از ناگُزیر شدن آنها به عقب نشینی در برابر طرفهای خارجی، جایگاه ویژه و حیاتی برای جلوگیری از سرایت آثار آن به داخل یافته است.

از نگاه کُلی، جانشین کردن دوقلوی آقای ضرغامی به عُنوان رییس "صداوسیما"ی حُکومت، تاکیدی دیگری بر نقش ابزاری و مالکیت انحصاری این وسیله تبلیغاتی است. از همان هنگامی که "نظام" بر رادیو و تلویزیون تسلُط یافت، آن را به بُلندگوی خُصوصی "خودیها" برای تبلیغ و ترویج اهداف و دیدگاه های حُکومت و نیز کانالی امنیتی برای صحنه سازی، نشر و پخش جعلیات و خاک پاشیدن به چشم مردُم تغییر کارکرد داد. سازگار با این وظایف، مسوولین این مجموعه نیز از میان مُهره های نظامی – امنیتی برگزیده شده اند، آنچه که انتخاب آقای سرافراز زیر آن خط تاکید کشیده است.