تعدادی از اعضای مجلس رژیم روز شنبه 10 آبان طی نامه ای به دولت حسن روحانی رنج و ناراحتی خود را از آواز خوانی زنان بیان کرده و تهدید کردند که اگر دولت به «دغدغه های» امضا کنندگان رسیدگی نکند، «مجلس از اختیارات و حدود قانونی خود برای حل و بررسی این مشکل استفاده خواهد کرد.» (مهر)

البته مجلس نشینان نوع «حدود قانونی» را روشن نکردند و از «چوب تر» و «اسید» حرفی نزدند بلکه شیوه اعمال خشونت علیه تک نوازان زن را به انصار حزب الله و لباس شخصیهای موتور سوار محول کردند. عده ای در مجلس قانون می آفرینند، عمامه داران از منبرهای رنگارنگ، خشونت بر زنان را مقدس می شمارند و در انتها عده ای لمپن و مزدبگیر خشونت تقدیش شده را اجرایی می کنند. این سلسله رویداد تا روزی که بنیادگراهای داعشی بر ایران حاکم هستند جریان خواهد داشت.

یک عضو مجلس از شهر ورامین در گفتگو با خبرگزاری حکومتی مهر در رابطه با فعالیتهای زنان در موسیقی گفت:«تک نوازی و خوانندگی زنان یکی از حرمتهایی است که در کشور شکسته شده و این موضوع ضد باورها و ارزشهای دینی مردم ایران است.»

همین گونه سخن پراکنی هاست که تحمل زن غیر متحجر را بر نمی تابد و وظیفه دینی خود برای حفظ ارزشهای ولایت فقیه را با اسید پاشی یا کشتن ادا می کند. جلوگیری از اجرای کنسرتهایی که در آن نوازندگان زن وجود دارند، مانند کنسرت گروه موسیقی «عرفان» در اصفهان، از طرف مسئولان رژیم، خشونت انصار حزب الله و لباس شخصیها علیه زنان در خیابان را نهادینه می کند.

در رویدادی دیگر وزارت اطلاعات ملاها در بندرعباس، در نمایشگاهی به مناسبت جنایتهای 30 ساله این وزارتخانه، «با گذاشتن پوسترها و تصاویری از بزرگان سلسله نعمت اللهی»، دراویش گنابادی را «ظاله» و در ارتباط با «بیگانه» معرفی کرد. (وبگاه مجذوبان نور).