رتبه 83 ایران در رقابت‌پذیرترین اقتصادهای جهان

روزنامه شرق: به‌تازگی جدیدترین گزارش رقابت‌پذیری جهانی (2015-2014) از سوی مجمع جهانی اقتصاد منتشر شده است. گزارش سالانه رقابت‌پذیری جهانی بیش از سه‌دهه (از سال 1979) است که عوامل زیربنایی رقابت‌پذیری ملی را بررسی می‌کند. هدف این گزارش از همان ابتدا، ارایه‌ آگاهی به ذی‌نفعان برای غلبه بر موانع بهبود رقابت‌پذیری بوده است. از سال 2005 که این تحلیل انجام گرفته به ابزار جامعی برای اندازه‌گیری شالوده‌ رقابت‌پذیری ملی اقتصاد کلان تبدیل شده است. متاسفانه طی سال‌های اخیر وضعیت رقابت‌پذیری اقتصاد ایران رو به نزول بوده است.
ارکان شاخص
مجمع جهانی اقتصاد، رقابت‌پذیری را مجموعه‌ای از نهادها، سیاست‌ها و عواملی می‌داند که سطح بهره‌‌وری کشورها را تعیین می‌کند. سطح بهره‌وری نیز به‌نوبه‌ خود، سطح موفقیت و کامیابی کشورها را نشان می‌دهد. به عبارت دیگر، کشور رقابت‌پذیر، کشوری است که احتمالا رشد آن نسبت به سایرین سرعت بیشتری دارد. این شاخص از 12 رکن و 113 متغیر تشکیل شده است که عبارتند از: نهادها، زیرساخت‌ها، محیط اقتصاد کلان، بهداشت و آموزش ابتدایی، آموزش‌عالی و تحصیلات تکمیلی، کارایی بازار کالا، کارایی بازار نیروی کار، توسعه‌ بازار مالی، آمادگی تکنولوژیکی، اندازه بازار، تکامل کسب‌وکار و نوآوری.
10 کشور برتر
در جدیدترین نسخه این گزارش از بین 144 کشور جهان، سوییس با شاخص 5/70 در صدر رقابت‌پذیرترین کشورهای جهان قرار دارد. پس از این کشور، سنگاپور و آمریکا به‌ترتیب با 5/65 و 5/54 در مکان‌های بعدی قرار دارند. فنلاند، آلمان، ژاپن، هنگ‌کنگ، هلند، انگلستان و سوئد در رتبه‌های چهارم تا دهم قرار گرفته‌‌اند.
10 کشور آخر
همچنین بر اساس این گزارش بورکینافاسو، تیمورشرقی، هائیتی، سیرالئون، بروندی، آنگولا، موریتانی، یمن، چاد و گینه بدترین کشورها از نظر شاخص رقابت‌پذیری معرفی شده‌اند. جمهوری اسلامی ایران در این گزارش با شاخص 4/03 رتبه 83 را به خود اختصاص داده است که نسبت به گزارش سال قبل یک پله افت نشان می‌دهد. بر این اساس ایران در بین کشورهای در حال ‌گذار بین گروه اول و دوم توسعه طبقه‌‌بندی می‌شود. امتیاز ایران در رکن آموزش و بهداشت ابتدایی و اندازه‌ بازار، وضعیت رضایتبخشی دارد، اما در ارکان نوآوری، کارایی بازار نیروی کار و آمادگی تکنولوژیکی وضعیت مطلوبی ندارد. از نظر رتبه جهانی، بهترین رتبه ایران در بین کشورهای جهان، مربوط به رکن اندازه بازار (رتبه 18) و بدترین رتبه مختص ارکان کارایی بازار نیروی کار (رتبه 119)، توسعه بازار مالی (رتبه 134) و آمادگی تکنولوژیکی (117) است.