در این راستا، دستگاه امنیتی مُلاها خبر داده که از ادامه کار دفترهای چند شبکه ماهواره ای شیعی که "در جهت ایجاد اختلافات مذهبی و تشدید تفرقه در جهان اسلام فعالیت می کردند" جلوگیری کرده و "عوامل" آن را به زندان فرستاده است. رییس پیشین دستگاه مزبور، حُجت الاسلام یونسی نیز در توجیه و پوشش سیاستهای "تفرقه افکن" رسمی، "نُفوذ مُخالفان وحدت شیعه و سُنی در اُرگانها و نهادهای دولتی و حُکومتی" را فاش کرده است.

کمی جلوتر، سرکرده سپاه پاسداران، آقای مُحمدعلی جعفری، مرزبندیهای فرقه ای "نظام" را اینگونه ترسیم می کند: "ما برای دفاع از مُسلمانان، شیعه و سُنی نمی شناسیم."

اگرچه به نظر می رسد شبکه های ماهواره ای مورد اشاره وزارت اطلاعات قُربانی رقابت داخلی مُلاها گرد جلب مُرید و سربازگیری از بین شهروندان شیعه عرب زبان به ویژه در لُبنان شده باشند، با این حال این تنها دلیلی نیست که ادعاهای وحدت طلبانه حاکمان ایران را باورناپذیر و فریبکارانه جلوه می دهد.

ناهمگونی میان حرکتهای تبلیغاتی اخیر رژیم ولایت فقیه و سیاست عملی آن در لُبنان، سوریه و عراق چندان آشکار است که حتی عقب مانده ترین مُخاطبان مُلاها در کشورهای عربی را نیز به سختی می تواند تحت تاثیر قرار دهد. جمهوری اسلامی به گونه مُستقیم در سوریه و عراق درگیر دو جنگ فرقه ای است و با همه سازمان دولتی و امکانات مادی خود به صف آرایی خونین "شیعه علیه سُنی" یاری می رساند.

از همه کمتر، رفتار شرم آور حاکمان ایران با شهروندان سُنی مذهب خود می تواند کُمکی به جا انداختن ژست فرقه ستیزانه آن نزد مُسلمانان بیرون از مرزهایش بکند. زمان کوتاهی پیش از پوشیدن جامه سفید وحدت، آنها با وحشت پراکنی و پیگرد، مانع برگُزاری نماز عید فطر سُنیها در شهرهای بُزُرگ شدند. ماموران امنیتی حُکومت در سنندج، در این روز به نمازگزاران سُنی در یک مسجد یورش برده و مراسم مذهبی آنها را برهم زدند.