آدينه، 16 خرداد ماه 1393 = 06-06 2014
گندمی که دولت وارد نکرد و نانی که جعفری.....
معاون پارلمانی روحانی: قدیم ها می گفتند شتر را با بارش برده اند. ما که کوچک بودیم می گفتیم مگر شتر چقدر بار می برد. می گفتند صد من. هر من سه کیلو است. بعد به خودمان می گفتیم یعنی یک شتر را با ۳۰۰ کیلو بار بردند؟ چه دزد قهاری بوده است. حالا یکی از کارهایی که اتفاق افتاده است این است که یک میلیون و ۶۰۰ هزار تن گندمی را که پولش را از بانک مرکزی گرفته اند، نه گندم را وارد کرده اند و نه پول را پس داده اند. شترهای امروزی که دیگر شتر نیست بلکه کشتی های غول پیکر است. آنها (سپاه پاسداران) از اینکه کشور آرامش پیدا کند ناراحت هستند. آن ها همیشه در تنور اختلاف و بر هم زدن اوضاع کشور می تابند.
********
گندُمی که دولت وارد نکرد و نانی که پاسدار جعفری به تنور چسباند
منصور امان
به تازگی ویدیویی از یک نشست درونی حاکمیت به بیرون درز کرده است که در آن سرکرده سپاه پاسداران، آقای مُحمدعلی جعفری، به همگنان و اعضای ارشد باند ولایت چگونگی "مُهندسی" نمایش انتخابات و سرکوب اعتراضهای در پی آن را توضیح می دهد. اکنون آقای مُحمدرضا خباز، مُعاون پارلمانی حُجت الاسلام روحانی، یک علت دیگر پافشاری باند ولی فقیه بر به دست گرفتن سُکان دستگاه اجرایی کشور را فاش کرده است.
وی آشکار ساخته که گُماشتگان آقای خامنه ای بر کُرسی ریاست قُوه مُجریه، در یک عملیات راهزنانه از خزانه دولت صدها میلیون دُلار را به سرقت بُرده اند. وی جُزییات را اینگونه توضیح داده است که تبهکاران تحت عُنوان واردات یک میلیون و ششصد هزار تُن گندم، مبلغ لازم را از بانک مرکزی دریافت کرده و سپس به جیب ریخته اند.
با احتساب بهای هرکیلو گندُم وارداتی، مبلغی که بین دریافت کنندگان و بانک مرکزی رد وبدل شده، نزدیک به چهارصد میلیون دُلار را در بر می گیرد. آقای خباز به یارانه بگیرها، به ایستادگان در صف "سبد کالا" مُژده داده: "نه گندُم را وارد کرده اند و نه پول را پس می دهند."
این پایور دولتی فاش نساخته که آیا تحت الحمایه های آقای جعفری در زمینه "واردات" کالاهای اساسی دیگر نیز به همین سبک فعال بوده اند یا نه، روشن اما آن است که حُجت الاسلام روحانی پیشتر در گُزارش صد روزه خود شکایت کرده بود: "من فکر می کردم که حداقل انبارهای کشور از کالاهای اساسی برای سه، چهار ماه کافی باشد، اما اینگونه نبود."
جانشین آقای احمدی نژاد در همین گُزارش از "کمبود کالاهای اساسی در کشور و از جُمله گندُم" در آغاز کار خود خبر داد و مثال زد: "فقط در یکی از اُستانهای کشور، در سیلوها برای سه روز مصرف مردُم، گندُم موجود بود."
بر اساس این گُفته ها به خوبی می توان پنداشت که بین سیلوها و انبارهای خالی از گندُم، روغن، حبوبات یا شکر، با سیاست واردات مجازی دولت دست نشانده آقایان خامنه ای و جعفری رابطه مُستقیمی وجود دارد.
ریشه "اقتصاد مُقاومتی" ولی فقیه و همدستانش را در همین رویکرد غارتگرانه و در حُفره های عمیقی که در اقتصاد کشور و معیشت جامعه به جا می گذارد باید جُستُجو کرد. آنها در همان حال که نان سُفره مردُم را به سرقت می برند و بودجه دارویی جامعه را در کیسه شان جای می دهند، برای گُرسنگان و بیماران نُسخه "صرفه جویی" و "تغییر سبک زندگی" می پیچند.
لشکرکشی سپاه پاسداران علیه جامعه مُعترض، برای دفاع و پا برجا نگه داشتن این مُناسبات بود. آیت الله خامنه ای در اولین نماز جُمعه پس از نمایش انتخابات، برای از دست ندادن قافیه ی همین منافع نامشروع، فرمان ریختن خون جوانان، زنان و مردانی که علیه آن به پا خاسته بودند را داد.
سرکردگان فاسد "نظام" در جُستُجوی راهی برای غارت ساده تر و گُزیده تر ثروت ملی، تلاش کرده اند کشور را به گورستان حیات اجتماعی و ارزشهای انسانی و اخلاقی تبدیل کنند. گندُمی که پاسدار جعفری هنوز زیر دندان می جود، حاصل چنین زمینی است.
هر کسی در مقابل ولایت وقیح و دزد و جنایتکار و به تباهی کشاندن مملکت و مردم قد علم کند فتنه گر است، یعنی مردم صداتون در نیاد بگذارد ما حکومت نانگینمان و بخور بخورمان ادامه داشته باشد رهبر دزد و جناب شاه دزد خامنه ی
