این دیدار قرار بود پنجشنبه گذشته برگزار شود که گفته می‌شود به دلیل تراکم کاری احمدی‌نژاد به شنبه موکول شد. بنابراین گزارش یکی از دوستداران دکتر احمدی‌نژاد به نمایندگی از جمع در این دیدار متنی را قرائت کرد که در بخشی از آن آمده است:

«در حضور محمود احمدی‌نژاد و اسفندیار مهربانش نمی‌توان جز سخن مهر گفت. اصلا همه عالم معطوف به رحمت واسعه خدایند. همه، طفیلی هستی عشق‌اند. چرا بنای خلقت، التفات آن یگانه بی‌همتا به اسماء خود بود؛ او با آفرینش انسان کامل، آینه‌ای ساخت تا اسماء خود را به احسن وجه بنگرد. و برخود آفرین گفت: فتبارک‌الله احسن الخالقین. آنجا که ایمان دارم که احمدی‌نژاد یعنی مشایی و مشایی یعنی احمدی‌نژاد. لذا ضمیر خطاب سخنم مفرد است.»

در بخش دیگری هم تصریح شده است: « تو به من راه ایمان را نشان دادی. من سال‌ها معتقد بودم. ولی ایمانم ناقص بود. فهمیدم که ایمان غیر از اعتقاد است. چرا که خداوند در قرآنش مدام انسانها را به ایمان دعوت می‌کند. ایمان همان اتصالی است که نور لایزال را بر قلب می‌تاباند. همان علمی ست که منشأش نه کتابخانه‌ها و دانشگاه‌ها که اینها همه وسیله اند؛ بل نوری ست که از وجود ازلی بر قلب آماده می‌تابد. تو به من آموختی؛ اساس برپایی حکومت بر انسانها، برقراری قسط و عدل است. تو اثبات کردی؛ می‌توان در سیل ویرانگر امواج دشمنی‌ها و کینه‌ها، همچون تخته سنگی سِتُرگ، استوار و پابرجا باقی ماند. تو بر خدا تکیه کردی. حتی آن زمان که هلیکوپتر دچار سانحه شد، تنها دست خدا و دعای ولی او، تکیه گاه تو بود. تو به من فهماندی؛ بزرگ‌ترین ماموریت و وظیفه حق‌طلبان عالم، آماده‌سازی و شناساندن مردم جهان با انسان کامل است. و تا او شناخته نشود، معرفتی حاصل نمی‌شود و طلب حضور وی در جانها فوران نخواهد کرد. و او تا آن روز نخواهد آمد. ».