باخبر شديم كمبود آرد در مناطق روستايي سيستان و بلوچستان مشكلات زيادي را براي مردم ايجاد كرده است، اينكه مردم روستاها و مناطق عشايري به شهرهاي اطراف رفته و نان مورد نياز خانواده خود را تامين مي‌كنند، يك طرف ماجراست و نكته بعدي در مورد سهميه توزيع است، اصلا سهميه آرد هر منطقه تعريف شده يا خير؟

ما مي‌گوييم كه اگر سهميه‌يي در كشور تعريف شده بايد به صورت سالم به دست تمام مناطق روستايي، شهري و عشايري برسد، الان سر و صداي ساكنان تمام منطقه درآمده، از ميرجاوه در مركز استان گرفته تا «زرآباد» در جنوبي‌ترين بخش استان، مشكل كمبود آرد در روستاها ديده مي‌شود. اگر واقعا ما تعريفي به نام عدالت داريم كه آقايان مي‌گويند، ما اين عدالت را قبول نداريم، اكنون شهرها را به صورت وسيع آرد مي‌دهند ولي روستاها را خير. من سوالم اين است؛ در كجاي قانون نوشته شده كه فقط شهر را آرد بدهند؟ با توجه به اعلام رسمي بخشدار «تلنگ» از توابع جنوب استان، الان قيمت هر كيسه 40 كيلوگرمي آرد 60 هزار تومان است، چطور بايد آرد 25 هزار توماني 60 هزار تومان فروخته شود؟ اين موضوع را بايد دنبال كرد، ما تقاضاي رفع مشكلات مردم را داريم، اين مشكل هم خاص يك منطقه نيست، بايد در زاهدان، نيكشهر، چابهار و... رفع شود. نبايد مركز شهرها‌ سهميه‌يي بيشتر بگيرند و روستا‌ها سرانه سه كيلوگرم در ماه داشته باشند يا اينكه يك منطقه هفت ماه هيچ سهميه آردي نگيرد.

كدام روستاها هستند كه تاكنون آرد نگرفته‌اند؟

خيلي‌ها؛ روستاهاي زابل تا حالا يك گرم هم آرد نگرفته‌اند، اين موضوع تا جنوبي‌ترين نقطه استان در «زرآباد» وجود دارد، حتي آمارهايي كه داده مي‌شود در بعضي مباحث اشتباه و دروغ است. خب اين مي‌شود كه مردم اين روستاها هر روز بروند 80،70 كيلومتر طي كنند، هزينه بدهند و از شهر ديگر نان خود را تهيه كنند، آيا اين درست است؟ متاسفانه هيچ كس هم پاسخگو نيست، در اين مورد جلسه‌يي گرفتيم، خيلي پيگيري كرديم ولي متاسفانه هنوز صنعت و معدن ساز خودش را مي‌زند، بقيه هم هر سياست غلطي كه دارند را پيش مي‌كشند. به استاندار هم نامه‌يي فرستاديم، دوباره به دستگاه‌هاي ذي‌ربط در مورد پيگيري جلسه مكاتبه داشته‌ايم، ولي تا حالا هيچ اتفاق مثبتي نيفتاده است.

همان‌طور كه قبلا هم اشاره كرده بوديد اين مشكلات بعد از هدفمند كردن يارانه‌ها رخ داده است، قبل از هدفمند كردن يارانه‌ها چطور و چه ميزان آرد در بين مردم توزيع مي‌شده و اكنون چه اتفاقي در توزيع افتاده است؟

ما مي‌گوييم اگر توزيع عادلانه و نظارت انجام گيرد مشكلي نخواهيم داشت. من با اطمينان قول مي‌دهم كه اگر به‌خوبي توزيع شود و سهميه شهرستان‌ها به درستي تخليه و سازمان تعاون هم كامل اين سهميه را دريافت و به صورت صحيح توزيع كند، مشكلي نخواهيم داشت. من بخش مركزي شهرستان «نيكشهر» را مثال مي‌زنم؛ سهميه آرد اينجا طي يك ماه 329 تن است، اگر اين مقدار بر اساس سرانه 5/7 كيلوگرم به ازاي هر نفر توزيع شود، هيچ مشكلي اتفاق نمي‌افتد هر چند كه 5/7 كيلوگرم كم است، ولي الان چقدر توزيع مي‌شود؟ 192 تن از سهميه داده مي‌شود! خب؛ مسلما كسري مي‌آوريم و سازمان تعاون هم سرانه 5/3 كيلوگرمي توزيع كند، اگر توزيع عادلانه صورت بگيرد و نظارت مستمر هم انجام شود، مشكلي نداريم؛ بالاخره اعتقادمان اين است كه هيچ‌گونه نظارتي نيست، صنعت و معدن و سازمان تعاون هم نمي‌تواند نظارت كافي داشته باشد. متاسفانه نرخ توزيع آرد در مناطق مجاز روستايي با توجه به هماهنگي‌هاي انجام شده نبايد از حد مجاز تجاوز كند ولي شاهديم كه آرد 29 و 30 هزار تومان توزيع مي‌شود هر چند كه بخشي از سهميه را هم فروشنده براي خود مي‌فروشد، سوال من اين است كه آيا سازمان تعاون روستايي يك بار هم براي بازديد از اين چرخه رفته و به مراكز فروش سر زده است؟ من مي‌گوييم خير.

آيا مشكلات نان به تخلفات نانوايي‌ها هم باز‌مي‌گردد؟

خيلي؛ اصلا بيشتر تخلفات در حوزه نانوايي‌ها صورت مي‌گيرد، كم‌فروشي، بي‌كيفيتي و فروش آرد خام كه در حوزه نانوايي‌ها طبيعي است. نان‌هاي پخته شده فقط براي شكم پر كردن است و با كيفيت نيست. صنعت، معدن و تجارت مسوول بازرسي بوده ولي با توجه به كمبود نيرويي كه در سطح استان دارد به خوبي نمي‌تواند بازار را رصد كند، درست است كه مي‌گويند فلان قدر نانوايي‌ها را بازديد كرده‌اند، ولي نانوايي‌هاي زيادي هم هستند كه حتي يك بار بازديد نشده‌اند، اصلا آيا آنها فروشگاه‌ها و نانوايي‌هاي روستايي را بازديد كرده‌اند؟ كاركنان اين اداره در شهرستان‌ها چهار يا پنج نفر بيشتر نيستند، در ضمن پياده هم هستند، آيا امكان‌پذير است كه براي بازرسي بروند، اين امكان ندارد، چون فقط نانوايي كه نيست، اينها بايد بروند مغازه‌هاي فراواني در اصناف مختلف را بازديد كنند، سوال اين است كه متوسط تعداد واحد‌هاي صنفي تعريف شده براي هر بازرس چقدر است؟ آيا يك نفر مي‌تواند در يك شهرستان بيش از 50 واحد صنفي را در مكان‌هاي مختلف بازديد كند؟ اين امكان وجود ندارد، پس نظارت، نظارت ناقصي است.

چند درصد از مناطق روستايي استان فاقد نانوايي هستند؟

خيلي‌ها؛ حدود 70 درصد از روستاهاي ما الان فاقد نانوايي هستند، البته با توجه به فشارهايي كه اخيرا وارد شده، تعدادي از روستاها سه يا چهار كيلويي سهميه گرفته‌اند، هر چند كه براي يك خانواده چهار، پنج نفره، 12 كيلو آرد كافي نيست چون غذاي قالب مردم نان است، فعلا همين‌طوري به هر خانواده يك يا دو كيسه مي‌دهند، مي‌دهند تا هر جا كه به هر كس رسيد، رسيد، بقيه هم هيچ. بعد اين مي‌شود كه مردم به شهر بروند با خودروهايي، نان را از نانوايي مي‌گيرند و در روستاها به فروش مي‌رسانند، اين موضوع هم در قيمت به فروش رسيده تاثير مي‌گذارد، شما حساب كنيد؛ قبلا گفتم كه آرد دولتي كيسه‌يي 60 هزار تومان به فروش مي‌رسد، يعني با 35 هزار تومان گران‌فروشي. در اين مورد هم اتفاقاتي شبيه به اين مي‌افتد. اين يك واقعيت است كه امروز نانوايي‌داري كار آدم‌هاي گردن كلفت و شاخص است، هيچ زماني هم با اين افراد با واقعيت تخلف آنها برخورد نمي‌شود. خلاصه يا بازرسي به خوبي انجام نمي‌شود يا بعدا اتفاقات ديگري مي‌افتد، يا در كل جريمه تناسبي با ميزان تخلف ندارد.

فاز دوم اجراي قانون هدفمند كردن يارانه‌ها را پيش‌رو داريم، با همه موضوعاتي كه در حوزه آرد و نان مطرح كرديد، چقدر شما موافق اجراي اين فاز از قانون هدفمندي هستيد؟