آدرس پست الکترونيک [email protected]









آدينه، 16 اسفند ماه 1392 = 07-03 2014

روزنامه: شکست اسلامگرایان "میانه رو" در ترکیه

یک روزنامه اماراتی در مقاله ای نوشت با توجه به وضع فعلی حزب اسلامگرای حاکم بر ترکیه، نخست وزیر این کشور چاره ای جز ترک کشور یا استعفا ندارد. روزنامه "الخلیج" امروز خود در مقاله ای با عنوان "دو گزینه پیش روی اردوغان" نوشت: امکان ندارد موضوع صدای ضبط شده بین رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه و پسرش بلال به خیر بگذرد.

این روزنامه نوشت: این صدای ضبط شده مربوط به گفتگوی اردوغان با پسرش بلال درباره سرپوش گذاشتن بر وجود سی میلیون یورو در خانه پیش از رسوایی روز هفدهم دسامبر است. این صدای ضبط شده سند دیگری دال بر فساد دولت اردوغان و تاکید بر این نکته بود که حزب عدالت و توسعه هر روز بیشتر از دیروز در حال فروپاشی است.

رسوایی صدای ضبط شده در شرایطی صورت می گیرد که کودتایی بی سابقه علیه تمامی اصول مربوط به آزادی و دموکراسی انجام گرفته است. تصویب قانون نظارت شدید بر استفاده از اینترنت، با اکثریت آرای حزب عدالت و توسعه و قانون مربوط به شورای عالی قضات و دادستان های کل در پارلمان ترکیه از بهترین شاهد مثال ها در این باره هستند. قانون دوم عملا اصل تفکیک قوا را لغو می کند به گونه ای که وزیر دادگستری عملکرد قوه قضاییه را کنترل می کند. این دو قانون قانونی را به همراه می آورند که بر اختیارات دستگاه اطلاعاتی ترکیه می افزاید به گونه ای که عملا به یک دولت در درون دولت تبدیل می شود. همه این ها برای حفظ اقتدار حزب عدالت و توسعه در برابر ناملایمتی های زمان است.

با توجه به این تحولات سخن گفتن درمورد وجوه تمایز عبدالله گل رئیس جمهور و اردوغان نخست وزیر ترکیه به جا نیست و فریادهای سران مخالف برای اقدام گل به وتو کردن این دو قانون گوش شنوا نیافت به همین علت گل بلافاصله این دو قانون را تصویب کرد و در پی این اقدام پرسش های زیادی مطرح شد.

شاید بتوان گفت گل در این مورد واقع بینانه عمل کرد زیرا می داند که با سقوط اردوغان او نیز جایگاهش را از دست خواهد داد. این دو با هم به قدرت رسیدند و از سال 1991 زمانی که رهبری جناح نوگرایی را در حزب فضیلت برعهده داشتند مسئولیت ها را با یکدیگر رد و بدل و نقش هایی را بین خود تقسیم کردند. گاهی پیش می آمد که این دو در ظاهر مواضع متفاوتی اتخاذ می کردند اما در اصل یک هدف را دنبال می کردند و آن خدمت کردن به آرمان های حزب عدالت و توسعه بود.

آنان در مورد سوریه، ایران و مصر در دوره مرسی و دوره فعلی یک موضع دارند و در سرکوب آزادی ها و محدود کردن دموکراسی با یکدیگر همکاری می کنند. اردوغان و گل می دانند که مانند یک دو قلوی بهم چسبیده هستند که با هم به دنیا می آیند، با هم حکومت می کنند و با هم کنار می روند. بنابراین هر گونه مخالفت گل با تصمیمات اردوغان وی را تضعیف خواهد کرد و همزمان خود او را نیز تضعیف خواهد کرد پس آن دو یا با هم به موفقیت می رسند یا با هم شکست می خورند. اما بیشترین بازنده در این میدان گل است که به اعتبار و وجهه "میانه روی" خود آسیب وارد کرده است.

از زمان به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه یازده سال گذشته است. این حزب در آغاز سی و چهار درصد از آرا را به دست آورد اما این قدرت را داشت که با کمک نیروهای لیبرال و دموکرات و طرفداران تحکیم آزادی ها برای بسیاری از مشکلات ترکیه راه حل پیدا کند اما امروز پنجاه درصد آرا را در اختیار دارد اما از حل هرگونه مشکل بسیار ناتوان است و به نظر می رسد با بن بست مواجه شده است. این حزب با معادله قدرت بیشتر و توانایی کمتر برای حل مشکل مواجه شده است، راه حل چیست؟ همان طور که کمال قلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خواه خلق ترکیه گفته است اردوغان یا باید کشور را ترک کند یا استعفا کند. هزینه استعفا برای مردم ترکیه به مراتب کمتر از گزینه های دیگر یعنی خونریزی خواهد بود.




Translate by Google: English | Français | Deutsch | Español
به اشتراک بگذارید: