نمک دريا چيست؟
نمک دريا به نمک حاصل از تبخير آب دريا گفته مي شود. اين نمک به طور معمول گران تر از نمک معمولي است و نمکي تصفيه نشده است و ناخالصي هاي گوناگون از جمله فلزات سنگين (سرب و آرسنيک) که سرطان زا ست و همچنين گچ و آهک دارد. گفته مي شود. در نمک دريا برخلاف نمک يددار، عنصر حياتي يد اضافه نشده است. رسول ديناروند رئيس سازمان غذا و داروي وزارت بهداشت به خراسان گفت: «آن چه بيشتر درباره اين نمک ها مطرح است، سودجويي اقتصادي برخي افراد است که با تبليغات درباره خواص دارويي و خوراکي اين نمک ها و بيان اين که آثاري مشابه خواص چشمه هاي آب معدني دارد، استفاده از آن ها را دامن مي زنند. در حالي که استفاده زياد اين نمک ها، بيماري و مشکلاتي به همراه دارد.»نمک دريا با تبليغات مختلفي به مردم عرضه مي شود که يکي از آن ها کاهش ميزان فشار خون است در حالي که مصرف زياد هرگونه نمکي موجب افزايش فشار و در پي آن بروز بيماري هاي قلبي و عروقي مي شود و مصرف نمک دريا موجب کاهش فشار خون بالا نمي شود و حتي مي تواند فشار خون را بالا ببرد و به افزايش بيماري هاي قلبي و عروقي منجر شود.

نمک هايي که مجوز ندارند!
رئيس دفتر بهبود تغذيه وزارت بهداشت نيز به خراسان گفت: آن چه به عنوان نمک دريا يا نمک طبيعي شناخته مي شود مجوز بهداشت و پروانه ساخت و توليد از وزارت بهداشت ندارد و نمونه هايي از اين نمک که در آزمايشگاه غذا و داروي اين وزارتخانه بررسي شده، حاوي انواع ناخالصي هاست.زهرا عبداللهي درجه خلوص نمک هاي قابل مصرف و استاندارد را 99.2 درصد و درجه خلوص نمک دريا را حدود ۸۸ درصد اعلام کرد و ادامه داد: ناخالصي هاي موجود در اين نوع نمک شامل موارد مختلفي از جمله فلزات سنگيني مانند سرب، کادميم و آرسنيک است که وجود اين فلزات سنگين سرطان زاست. وي خاطرنشان کرد: در تبليغ اين نمک ها ادعا مي شود که حاوي يد است و با توجه به ضرورت استفاده از يد مردم را به مصرف آن ترغيب مي کنند در حالي که ميزان يد موجود در اين نمک ها بسيار کمتر از ميزاني است که وزارت بهداشت مصرف آن را توصيه مي کند.اين مقام مسئول يادآور شد: نمک هاي يددار استاندارد و مورد تاييد وزارت بهداشت يد مورد نياز بدن را تامين مي کند و مصرف بيش از اندازه نمک ها با توجيه مفيد و مورد نياز بودن يد براي بدن موجب فشار خون و بيماري هاي قلبي مي شود. نمک بايد يددار و مصرف آن کم باشد. رئيس دفتر بهبود تغذيه وزارت بهداشت تبليغ نمک هايي غير از نمک يددار در بازار را عوام فريبي عده اي سودجو دانست و گفت: فهرست غذاهايي که مجوز توليد ندارند و غيرمجاز هستند در سايت سازمان غذا و داروي وزارت بهداشت براي اطلاع مردم اعلام شده است.زهرا عبداللهي در پاسخ به سوالي درباره آمار استفاده از نمک هاي طبيعي افزود: آمار دقيقي در سطح کشور وجود ندارد ولي در برخي استان ها و شهرهايي که اين نمک هاي طبيعي در دسترس است، ۱۰درصد مردم از آن استفاده مي کنند.وي با اشاره به نام گذاري ايران به عنوان کشور عاري از بيماري هاي مرتبط با کمبود يد در سال ۱۳۸۰ (سال ۲۰۰۰ ميلادي) ادامه داد: اين نام گذاري به دليل استفاده بيش از ۹۰ درصد مردم از نمک يددار بود و براساس آخرين مطالعات کشور در سال ۱۳۸۶ مصرف نمک هاي يددار در بين مردم تا ۹۸ درصد رشد داشته است.

کمبود يد چه مي کند؟
اين مسئول، عوارض کمبود يد را با بيان اين مطلب که هر روز بايد ۱۵۰ ميلي گرم يد به بدن برسد شرح داد: کمبود شديد يد در دوران بارداري موجب ناهنجاري هاي جسمي مختلف، عقب ماندگي هاي مغزي، ناشنوايي و ناتواني در تکلم، سقط جنين، مرده زايي و حتي نازايي مي شود و کمبود خفيف يد نيز بهره هوشي کودک را تا ۱۸ امتياز کاهش مي دهد و موجب افت تحصيلي و کاهش قدرت يادگيري فرد مي شود.عبداللهي تصريح کرد: در دوران نوجواني کمبود يد باعث کاهش رشد، ابتلاي مکرر به بيماري ها و بروز عفونت ها مي شود و در بزرگسالان موجب اضافه وزن، کم کاري تيروئيد، خستگي و تنبلي و کاهش کارايي و تمرکز حواس مي شود.وي تاکيد کرد: تبليغاتي مبني بر وجود يد و املاحي مثل کلسيم، منيزيم و پتاسيم که براي بدن ضروري است در نمک دريا چيزي جز عوام فريبي نيست زيرا وجود اين املاح آن قدر ناچيز است که به هيچ وجه قابل اتکا و توجه نيست و نياز روزانه بدن به کلسيم (۱۰۰۰ ميلي گرم) با نوشيدن يک ليوان شير (که ۳۰۰ ميلي گرم کلسيم دارد) و لبنيات تامين مي شود و افراد نبايد به خاطر ۱۰ يا ۱۵ و يا حتي ۲۰ ميلي گرم املاح اين نمک، مقدار زيادي ناخالصي در آن را استفاده کنند و منيزيم و پتاسيم هم به وفور در سبزيجات و ميوه ها يافت مي شود که مي توان از آن ها استفاده کرد.