رییس دستگاه قضایی جمهوری اسلامی در سُخنان خود هُشدار داد که "اهل فتنه سال 88 دوباره سر برآورده اند". او قیام کنندگان علیه رژیم ولایت فقیه در سال 88 را "افعی" هایی نامید که "جانشان گرما خورده و به جُنبش افتاده اند" و بدینوسیله وحشت خود و اربابانش از پیامدهای عقب نشینی اجباری در نمایش انتخابات را ناسزاگویان به زبان آورد.

در روزهای گذشته، باند آقای خامنه ای به شکل گُسترده تری به نمایش نیروی قهری خود در سطح جامعه پرداخته و آنگونه که پیداست، با توسُل به تنها ابراز کسب اقتداری که در اختیار دارد، یعنی ترور و وحشت پراکنی، در پی بازسازی خویش و نیز جلوگیری از پیشروی مُخالفان و مُنتقدان برآمده است.

در این راستا، نیروی سرکوب شهری حُکومت مشهور به "نیروی انتظامی"، به بهانه های گوناگون دست به سازماندهی تهاجُماتی علیه شهروندان زده است، از "بازرسی آتلیه های عکاسی و فیلمبرداری" و "مُبارزه با اراذل و اوباش و اخلالگران نظم و امنیت" تا بسیج سراسری با "حبس و شلاق" برای "مبارزه با روزه خواری"، نیروهای تُفنگ و چُماق به دست "نظام" در برابر جامعه کاشته شده و آرایش گرفته اند.

با این حال، اگر درجه سنجی برای اندازه گیری تنگنا و نیاز شدید آقای خامنه ای و همدستان به سازماندهی ارعاب و فعال کردن نیروی آن وجود می داشت، بی شک معرکه مُشترکی که مجلس مُلاها، نیروی انتظامی و دستگاه قضایی بر سر "ضرب و شتم یک زن چادری ناهی مُنکر" به راه انداخته اند، در ردیف یکی از کارآمدترین آنها به شمار می رفت.

این سه دستگاه با دست به دست کردن موضوع یاد شده بین یکدیگر و صدور اطلاعیه های تهدید آمیز و دمیدن بر بادکنک آن، جنگ روانی مُضحکی را پیش می برند که تنها هدف آن روحیه بخشیدن به اوباش بسیجی و لباس شخصی و کیش دادن آنها به سمت مردُم است.