آدرس پست الکترونيک [email protected]









سه شنبه، 11 تیر ماه 1392 = 02-07 2013

نابودی 13هزار هکتار ذخیره‌ گاه شمشادی

ذخیره‌گاه سی‌سنگان با 600هکتار مساحت با ارزش‌ترین ذخیره‌گاه شمشاد ایرانی است که درصورت نابودی، باعث حذف این‌گونه نادر از تنوع زیستی جهان می‌شود. رئیس انجمن علمی جنگلبانی ایران با اعلام این خبر نسبت به از بین رفتن توده‌های شمشاد در سراسر جنگل‌های هیرکانی هشدار داد و افزود: با وجود آنکه در سال89 پدیده خشکیدگی شمشادها شناسایی و نسبت به گسترش آن بارها هشدار داده شده بود اما سازمان‌های ذی‌ربط هیچ اقدام کارسازی برای مقابله با آن انجام نداده‌اند؛ به‌خصوص سازمان حفاظت محیط‌زیست تا‌کنون هیچ واکنشی نسبت به بروز این پدیده نشان نداده است.

دکتر هادی کیادلیری در گفت‌وگو با همشهری تصریح کرد: پدیده خشکیدگی از گیلان تا تنکابن (در مازندران) اغلب ذخیره‌گاه‌های شمشادها را نابود کرده به‌طوری که در حال حاضر بیش از 10هزارهکتار از این رویشگاه‌ها در گیلان و بیش از 3هزار هکتار در غرب مازندران براثر خشکیدگی نابود شده‌اند. این درحالی است «شمشاد هیرکانین» که با عنوان Buxus hyrcana در جهان شهرت دارد، گونه منحصربه‌فرد ایرانی است و نابودی آن‌که چندان دور از انتظار هم نیست این‌گونه را به‌طور کامل از چرخه حیات حذف می‌کند؛ به‌ویژه آنکه تا‌کنون اقدامی برای جمع‌آوری این‌گونه و سایر گونه‌های نادر و درختان کهنسال به‌منظور ایجاد بانک ژن صورت نگرفته است.

این استاد دانشگاه که به‌تازگی با شماری از کارشناسان از منطقه بازدید کرده‌اند، گفت: آنچه بیش از هرچیز دیگری محسوس است نبود اعتبار و امکانات است؛ به‌طوری‌که حتی امکانات ابتدایی برای همکاری کارشناسانی که با دلسوزی مایل به همکاری برای رفع این بیماری هستند، وجود ندارد. کیادلیری با تأکید بر اینکه سازمان جنگل‌ها و مراتع به تنهایی توان مقابله با خشکیدگی شمشادها را ندارد، خاطرنشان کرد: مقابله با این معضل نیاز به عزم ملی دارد و ضروری است که همه دستگاه‌ها به‌ویژه استانداری، ستاد حوادث غیرمترقبه و سازمان حفاظت محیط‌زیست برای مقابله با خشکیدگی شمشادها بسیج شوند تا از انقراض این‌گونه منحصربه‌فرد که قدمتی چندمیلیون‌ساله دارد، جلوگیری شود.

رئیس انجمن علمی جنگلبانی در ادامه گفت: درحالی‌که یکی از گونه‌های منحصربه‌فرد جنگلی در حال نابودی است، شماری از مسئولان محلی استان بر تخریب باغ گیاه‌شناسی نوشهر پافشاری می‌کنند. آیا بهتر نیست به جای تخریب باغی که مهم‌ترین پشتوانه منابع طبیعی است، زمینه نجات آخرین بازمانده‌های جنگل‌های هیرکانی را فراهم کنیم؟ نکته درخور تامل اینکه در سال1310 که خطری رویشگاه‌های جنگلی را تهدید نمی‌کرد، باغ گیاه‌شناسی نوشهر برای آموزش و ارتقای سطح آگاهی عمومی و با هدف حفاظت از رویشگاه‌های جنگلی تاسیس شد اما اکنون که جنگل‌های کشور با انواع تهدیدها مواجه است و بیش از هر زمان دیگری به باغ گیاه‌شناسی نوشهر نیاز داریم، می‌خواهند این باغ را قربانی راه دسترسی کمربندی به بندر کنند.



Translate by Google: English | Français | Deutsch | Español
به اشتراک بگذارید: