پنجشنبه، 26 اردیبهشت ماه 1392 = 16-05 2013
انتخابات رژیم؛ رفسنجانی، سردار سازندگی يا بازدارندگی؟
روزنامه مردمسالاری: قطار يازدهمين انتخابات رياست جمهوري ازساعت 8 صبح روز سه شنبه هفدهم ارديبهشت روشن شد و در خيابان‌هاي منتهي به ايستگاه انتخابات، مسافران زيادي را يکي يکي سوار کرد - البته معلوم نيست که از طرف شوراي نگهبان دسته دسته پياده خواهند شد يا خود نرسيده به ايستگاه آخر از قطار پياده مي‌شوند- قطار وقتي که به خيابان پنجم رسيد ناگهان از حرکت ايستاد و همه فکر مي‌کردند ريز علي‌خواجوي ديگري پيام خطري دارد همه انگشت به دهان و چشم انتظار ايستادند ولي اين بار ريز علي نبود بلکه علي‌اکبر بود با کوله‌باري از سابقه و حامل پيامي مهم براي مسافرين قطار انتخابات. حضورش در قطار سوداي تکيه دادن بر صندلي رياست قطار بود نه خبر ريزش کوه. به محض اينکه مسافر جديد سوار قطار شد سروصداي زيادي در ميان مسافرين و عابران برپا کرد.
بلي، سخن از آمدن آقاي هاشمي به انتخابات است که مدتهاست در اماکن عمومي به اين شيوه ظاهر نشده بود. بر کسي پوشيده نيست که آقاي هاشمي در اين چند ساله با ناملايمات زيادي روبرو بوده ولي تاکنون سکوت اختيار کرده و يا به قول خودش تقيه نموده است. آمدن ايشان بازتاب بسيار گسترده در محافل سياسي داخلي و خارجي داشته و بسياري را نيز مشغول نوشتن معادلات جديد و سناريوهاي نوين براي انتخابات کرده است. جايي که پيش‌بيني را براي برنده شدن يکي از آنها را دشوار نموده است. شکي نيست که با آمدن آقاي هاشمي و حمايت اصلاح‌طلبان از ايشان تنور انتخابات گرمتر از قبل شده، از يکدست شدن آن پيشگيري خواهد نمود و صندوقهاي رأي‌گيري را با رونق زيادي روبرو خواهد کرد. بسياري از کانديداها نيز که از جديت خود براي ماندن تا آخر خط صحبت مي‌کردند و خود را تنها شخص لايق براي تکيه دادن بر کرسي رياست جمهوري قلمداد مي‌کردند با حضور آقاي هاشمي آب سردي بر رؤياهايشان ريخته شد و زمزمه کناره‌گيريشان از جريان انتخابات دارد يواش يواش به گوش مي‌رسد. حالا اگر دلايل ديگري را براي انصراف ذکر کنند قطعاً حضور آقاي هاشمي يکي از آن دلايل مي‌باشد. شکي نيست که ايشان با توجه به سوابقي که در کشور قبل از انقلاب و يا بعد از آن داشته و توانسته تشکيلات مهمي را ايجاد نمايد خواهد توانست خيلي زود با تشکيل ستادهاي مردمي در سراسر کشور رقيبي جدي براي سايرين باشد. سوأل اينجاست آيا جنب و جوشي که با ورود ايشان در کشور به وجود آمده ناشي از عملکرد مثبت ايشان در طول زمامداري‌شان است يا از به ستوه آمدن مردم از شرايط موجود در کشور است؟ آيا همانطور موافقان سابق و مخالفان فعلي دولت نهم و دهم مدعي‌اند جامعه دچار بحران است و راه برون رفت از شرايط فعلي تحمل چند ماهه و گذر از دولت فعلي است؟ مردمي که بيرون از ساختمان محل ثبت نام شعار حمايت از وي و سايرين مي‌دادند هيچ با خبرند که در سال‌هاي گذشته نمايندگانشان برعليه آنها شعار مي‌دادند؟ آيا اقدامات آقاي هاشمي در طول 8 سال رياست جمهوري در دوره‌هاي گذشته آنقدر خوب بوده که بسياري از حاميان ايشان با اطمينان خاطر از پيروزي زود هنگام وي صحبت مي‌کنند؟ آيا افکار عمومي نيز همان ديدگاه حاميانش را دارند؟ آيا نظريه‌ها و تئوري‌هايي که برخي از اساتيد دانشگاه به تدريس آن مشغولند و از حاميان جدي وي در اين چند ساله به شمار مي‌آيند با برنامه‌ها و اقدامات ايشان در طول سال‌ها زمامداري همخواني داشته که اين همه از آمدنشان بسيار خوشحال هستند؟ آيا سياست‌هاي داخلي و خارجي در طول حاکميت ايشان آنقدر مناسب بوده که اصلاح‌طلبان را اينقدر احساساتي کرد؟ مگر جامعه فراموش کرده که دوران ناملايمات به آقاي هاشمي از دولت‌هاي گذشته استارت خورده بود؟ مگر نه اين بود که پروژه‌هاي سردار سازندگي را متوقف و يا نامناسب قلمداد کردند؟ آيا آقاي‌هاشمي تغيير کرده و يا چرخ‌هاي قطار به شکلي ديگر در حال چرخيدن است که حضورش اين همه با استقبال روبه رو بوده است؟
سخن از اين گونه اقدامات زياد است که نه در اين مقال مي‌گنجد و نه زمان تکرار آن مناسب است و پاسخ آنها در پايان چهار سال آينده روشن خواهد شد؟ ولي نکته حائز اهميت در اين است که آيا آمدن آقاي هاشمي براي سازندگي دوباره کشور است؟ و يا بازدارنده رفتارها و ادامه عملکرد نامطلوب دولتمردان فعلي است؟
شايد در اين دوره لقب سردار بازدارندگي مناسب‌تر از سردار سازندگي باشد که در طول زمامداري به ايشان منتسب بود چرا که با آمدن ايشان همه رقبا از قطار انتخابات دارند باز مي‌مانند و يا به نحوي در حال برنامه‌ريزي براي بازدارندگي همديگر از قطار انتخابات هستندو بجاي اينکه مشغول تدوين برنامه براي ساماندهي شرايط موجود باشند همه دارند با بزرگ‌تر کردن نقاط ضعف رقيب، رقيب را از قطار انتخابات بازمي‌دارند. شايد سياست بازدارندگي و يا به عبارتي ديگر فرهنگ بازدارندگي يکديگر، چيزي نامأنوس با ايران و ايراني نباشد ولي در اين برهه از زمان پررنگ‌تر از قبل شده و همه را براي بازدارندگي ديگر رقيبان به خود مشغول داشته است. اميد است هر کسي بر مسند قدرت تکيه مي‌زند خود را پاسخگو در برابر جامعه بداند و با درک مناسب از تحولات منطقه در راه پيشرفت و توسعه جامعه و رسيدن به آرزوهاي ديرينه ساکنين اين مرز و بوم از هيچ کوششي دريغ نورزد.
