ای خدا خشم تو آخر کی به پایان میرسد

میهن آشفته ما کی بسامان میرسد

هر بلائی را که بر عالم مقدر داشتی

پیش از هر جای دگر اول به ایران میرسد

گه زمین لرزد بگیرد جان صد ها آدمی

گه بلا از آسمان وسیل و طوفان میرسد

از طبیعت هر چه آید هیچ جای شکوه نیست

وای از این ظلمی که از انسان به انسان میرسد

بد تر از طاعون و قحطی و وبا ای کردگار

آفت شیخ و آخوند ونوحه خوانان میرسد

در میان باده نوشان مردم آزاری نبود

این همه ظلم وستم از دین فروشان میرسد

رنگ آسایش از این ملا و مفتی کس ندید

شرشان بر کافر و گبرو مسلمان میرسد

سفره ها خالی و اینان غرق ناز ونعمت اند

فخرو ناز و کیدشان بر بینوایان میرسد

خنده وشادی تو گوئی مرده در این سرزمین

ناله بوم از در ودیوار ویران میرسد

زیر این عمامه ها اندیشه های دوذخیست

آنچه القا میشود از سوی شیطان میرسد

میگریزد از آخوند بیچاره شیطان رجیم

شکوه ها و ناله اش تا عرش رحمان میرسد

از شرارت تا جنایت هر چه دانی کرده اند

دود آه بینوایان تا به کیوان میرسد

روضه خوانان را بسرتاج کیانی آرزوست

این جسارت بین که از خیل گدایان میرسد

از خرافات و تعصب آتشی افروختند

دود این آتش به چشم خلق ایران میرسد

آه مظلومان شرر بار است ای دستار بند