به گزارش ایسنا محمد میرزابیگی درباره لزوم حمایت از پرستاران آسیب دیده شغلی توضیح داد: متاسفانه پرستارانی را داریم که به علت ارتباط با ترشحات آلوده برخی بیماران، دچار ایدز، هپاتیت و بیماری‌های وحشتناک دیگری می‌شوند، اما از هیچ حمایتی برخوردار نیستند. این در حالی است که دیه نقص عضو به یک کارگر ساختمانی هم که از بلندی سقوط می‌کند و دچار قطع نخاع می‌شود تعلق می‌گیرد.

میرزابیگی افزود: علاوه بر این، هزینه‌های تامین دارو برای این افراد سرسام‌آور است.

رییس سازمان نظام پرستاری در پاسخ به اینکه آیا قصور خود پرستاران در انتقال بیماری دخیل نیست؟ اظهار کرد: خیر این‌گونه نیست. بسیار پیش می‌آید بیماری را با دست یا پای شکسته و زخم باز به اورژانس می‌آورند،‌ پرستار هم بر حسب وظیفه خود، پروانه‌وار به سمت بیمار می‌رود و به امور وی رسیدگی می‌کند. ممکن است در این حین، ترشحات خون بدن بیمار به صورت پرستار بپاشد و چند روز بعد مشخص شود بیمار مبتلا به ایدز، هپاتیت و مانند آن بوده است. پرستار هم دیگر گرفتار شده و هیچ کاری از دستش برنمی‌آید.

وی ادامه داد: اینکه پرستار در یک موقعیت اورژانسی یا شرایط عادی، سریعا ماسک بزند، دستکش به دست کند یا پوتین بپوشد، امکان پذیر نیست. ضمن آنکه استفاده از وسایل محافظتی برای مردم ما هم خوشایند نیست و ارتباطشان را با پرستار قطع می‌کنند.

رییس سازمان نظام پرستاری با بیان اینکه ارائه آمار دقیق از میزان مبتلایان به این بیماری‌ها کار دشواری است، گفت: یک علت این امر آن است که برخی از این پرستاران مبتلا، به قدری محجوب هستند که نمی‌خواهند از جامعه طرد شوند، بنابراین بیماری خود را به هیچ وجه اعلام نمی‌کنند.

میرزابیگی افزود: پرستاران سنگرسازان بی‌سنگری هستند که گاهی اوقات این‌ گونه فدا می‌شوند. مشکلات این پرستاران بویژه در زمان بازنشستگی افزایش می‌یابد و برخی از آنها تمام حقوق بازنشستگی خود را برای تامین دارو صرف می‌کنند.

وی تاکید کرد: هدف از ارائه این طرح این بود که حداقل دارو برای این پرستاران رایگان باشد، دیه به آن‌ها تعلق بگیرد و یا درجه جانبازی به آن‌ها اعطا شود. به هر حال پرستاران جهادگونه کار می‌کنند و این اتفاق در حین خدمت به بیمار برایشان افتاده است.