بايد تمام دارايي مان را براي درمان خواهرمان هزينه کنيم
دو مرد جوان با چهره هايي آفتاب سوخته بي آنکه لحظه اي آرام و قرار داشته باشند پيگير وضعيت درمان تنها خواهرشان هستند که از 50روز قبل براي درمان سرطان خون به اين بيمارستان منتقل شده است.حميد و مرتضي اهل قم هستند و 50روز مي شود که همراه مادر در تهران به سر مي برند و پيگير مراحل درمان خواهرشان هستند. وقتي از هزينه هاي درمان مي پرسم آه از نهاد برادر بزرگ تر بلند مي شود و مي گويد: ما کشاورزيم و در يکي از روستاهاي قم زندگي مي کنيم.وقتي خودمان را بيمه کرديم و دفترچه بيمه روستاييان و عشاير را گرفتيم گمان مي کرديم ديگر براي دوا و درمان با مشکلي مواجه نخواهيم شد.تا اينکه دو ماه پيش وقتي متوجه بيماري خواهرمان شديم و براي ادامه درمانش به تهران آمديم متوجه شديم بايد هرچه داريم بفروشيم تا شايد خواهرمان دوباره سلامتي اش را به دست آورد.از 50روز پيش تا امروز نزديک به 9ميليون تومان هزينه کرده ايم، درحالي که بيمه و وزارت بهداشت تنها نزديک به 1.5 ميليون تومان از هزينه هايمان را پرداخت کرده است.او عمده ترين مشکل بيماران سرطاني را تهيه دارو و هزينه هاي بالاي دارو مي داند و مي گويد: پزشک معالج خواهرم گفت اگر مي خواهيد بيماري اش پيشرفت نکند داروي خارجي تهيه کنيد .قيمت داروهاي خارجي با ايراني هم تفاوت زيادي دارد و بيمه هم خود را ملزم به پرداخت هزينه داروهاي خارجي نمي داند. کيسه پر از دارويش را که از داروخانه هلال احمر خريداري کرده است نشان مي دهد و مي گويد: ده عدد آمپول filgrastimخارجي را 500هزار تومان خريداري کرده ام. البته نمونه ايراني اش تنها يک دهم اين رقم، قيمت دارد، با اين وضعيت بايد هر 5روز 500هزار تومان براي خريد همين يک قلم دارو هزينه کنيم.

ماهانه ۲۰ تا ۲۵ ميليون تومان براي درمان همسرم هزينه مي کنم
همراه يکي ديگر از بيماران که براي شيمي درماني به اين مرکز درماني آمده است نيز از هزينه هاي بالاي درمان سرطان گلايه دارد و مي گويد: همسرم مبتلا به سرطان معده است و با وجود اين که بيمه نيز هستيم به طور متوسط ماهانه 20تا 25ميليون تومان براي درمانش هزينه مي کنيم.او بالابودن قيمت داروهاي بيماران سرطاني را مهم ترين مشکل خانواده هاي بيماران مي داند و مي گويد:تنها چند قلم از داروهايي که هرماه براي همسرم تهيه مي کنم از پيش از عيد تاکنون نزديک به 200هزار تومان افزايش قيمت داشته است. مرد جوان يکي ديگر از مشکلاتش را سردرگمي اش بين تهيه داروي ايراني و خارجي مي داند و معتقد است: بيشتر پزشکان معتقدند بايد داروي خارجي را تهيه کنيم. با اين وجود نتوانستم اين ماه نمونه خارجي يکي از داروها را تهيه کنم چون تفاوت قيمت همين يک قلم دارو 300هزار تومان مي شد و با اين هزينه هاي سنگين قادر به تهيه نمونه خارجي نبودم. وقتي از هزينه هاي بستري و راديوتراپي و شيمي درماني در بيمارستان مي پرسم مي گويد: يک دوره شيمي درماني و راديوتراپي در بيمارستان هاي خصوصي چيزي در حدود 8ميليون تومان هزينه دارد که خوشبختانه با حمايت هاي وزارت بهداشت اين هزينه ها در بيمارستان هاي دولتي تنها يک ميليون تومان درماه است.

در يک روز مجبورم به چند داروخانه سر بزنم
خانم مسن ديگري هم که همراه دخترش به بيمارستان آمده است با بغض و آه مي گويد:دکترها مي گويند داروي خارجي بگيريد بهتر است ولي من پول ندارم و مجبورم نمونه ايراني اش را تهيه کنم.نمونه خارجي آمپول مپسرا يک ميليون و 500هزار تومان است درحالي که نمونه ايراني آن 200هزار تومان است.او که به سختي مي تواند از عهده کارهاي شخصي خودش برآيد مي گويد:خريد و تهيه دارو هم براي ما به مشکلي بزرگ تبديل شده است.من در اين شهر غريبم و جايي را هم بلد نيستم.شايد باورتان نشود در يک روز مجبورم به چند داروخانه سر بزنم تا شايد بتوانم داروهاي مورد نياز دخترم را پيدا کنم.آيا بهتر نيست داروخانه هاي تخصصي داروهاي مورد نياز بيماران را در بيمارستان به دستشان برسانند تا ما مجبور نشويم چندين ساعت در داروخانه ها به دنبال دارو بگرديم؟ او درباره کمک هاي دولت و بيمارستان نيز مي گويد:هزينه درمان در بيمارستان هاي دولتي نسبت به بيمارستان هاي خصوصي به مراتب پايين تر است با اين حال پرداخت ماهانه 500هزار تومان نيز براي ما مشکل است و نمي توانيم با حقوق بازنشستگي همسرم از پس هزينه هاي درمان دخترم برآييم. مرد ميانسالي هم با شنيدن صحبت هاي همراهان بيماران وارد بحث مي شود و مي گويد:همسرم به بيماري سرطان لنف مبتلاست و داروهايش از سال گذشته تا به امروز نزديک به 240هزارتومان افزايش قيمت داشته است. شما بگوييد يک بازنشسته چگونه مي تواند از پس چنين هزينه هاي کمرشکني برآيد؟وقتي از هزينه هايي که ماهانه براي درمان همسرش مي پردازد مي پرسم ،مي گويد:ماهي نزديک به 8ميليون تومان هزينه اش مي شود و بيمارستان به عنوان کمک به درمان بيماران سرطاني تنها بخش کمي از هزينه ها را از صورت حساب مان کسر مي کند. آن قدر ناچيز که حتي به چشم هم نمي آيد؛ به عنوان مثال ماه گذشته تنها 450هزار تومان از هزينه هايمان در قالب طرح درمان رايگان بيماران سرطاني از سوي بيمارستان پرداخت شد. از پرستاران سراغ مسئول بخش يا کسي را که بتواند درباره نحوه اجراي طرح درمان رايگان بيماران سرطاني پاسخگو باشد مي گيرم،يکي از پرستاران بي آنکه توضيحي در اين باره بدهد از حراست بيمارستان مي خواهد تا از ادامه صحبتم با همراهان بيماران جلوگيري کند و متاسفانه پيگيري هاي بعدي نيز دراين باره فايده اي ندارد.