حسین رسولی در این باره به ایلنا گفت: جامعه کارگری در سال ۹۱ روزهای سخت و پر مشقتی را پشت سر گذاشت. بسیاری از کارگران به دلیل کاهش ارزش پول ملی که واحد‌های تولیدی را با مشکل کمبود منابع مالی مواجه کرد، از کار بیکار شدند.

او افزود: کسادی بازار کار، بی‌رونق شدن تولیدات داخلی، محقق نشدن خواسته‌های کارگران بویژه در بخش دستمزد و حقوق جانبی همه از جمله مواردی هستند که در سال۹۱ به زیان جامعه کارگری رخ داده است.
این فعال کارگری در مشهد ادامه داد: دولت می‌توانست با انجام وظیفه‌اش در اختصاص ۳۰ درصدی سهم بخش تولید در قانون هدفمندی یارانه‌ها، از بخشهای اقتصادی و تولیدی حمایت کند. اما در سایه بی‌توجهی و عدم حمایت دولت از بخش تولید، با تعطیلی واحدهای تولیدی بسیاری از کارگران در سراسر ایران بیکار شدند.

رسولی افزود: وادات بی‌رویه کالاهای چینی، افزایش قیمت حاملهای انرژی و کمبود منابع مالی از عواملی بودند که توان رقابت واحد‌های تولیدی را در بازار گرفتند و کارفرمایان علاوه بر ناتوانی در تامین موارد اولیه تولید، در پرداخت حقوق کارگران خود نیز دچار مشکل شدند.

دبیر خانه کارگر مشهد درباره نرخ مصوب برای دستمزد سال ۹۲ کارگران نیز گفت: میزان افزایش حقوقی که دولت در سال ۹۲ برای کارگران در نظر گرفته است، نسبت به تورم موجود حداقل ۲۰ درصد عقب‌تر از سبد هزینه خانوار کارگری است.