بنیاد میراث پاسارگاد، امسال نیز، به سنت هر ساله ی خود، در آستانه ی سال نوی ایرانیان، نوروز جهانی، نامی را یرای سالی که از راه می رسد انتخاب و پیشنهاد می کند.
این انتخاب، چون همیشه، در چارچوب نگاهداری و نگاهبانی از میراث فرهنگی و تاریخی ایرانزمین می باشد، و در پیرامون مسایل و رویدادهایی است که میراث ملی و بشری ایرانیان را در خطر انداخته یا خواهد انداخت.
از آنجایی که گزارش های مربوط به میراث فرهنگی، به ویژه در سال جاری، گویای این واقعیت است که میراث فرهنگی و تاریخی ایران روز به روز بیشتر گرفتار تبعیض های مذهبی و سیاسی می شود، ما برای توجه دادن به علاقمندان و نگاهبانان میراث فرهنگی و تاریخی ایران و جهان، و برای متوقف کردن این روند غیر اصولی و غیر قانونی، نام سال 1392، را «سال مبارزه با تبعیض در میراث فرهنگی» می گذاریم
خبرهای منتشر شده در رسانه های ایران، که بیشترشان دولتی و رسمی هستند، نشان می دهند که اکنون سازمان میراث فرهنگی و گردشگری جمهوری اسلامی ـ که وظیفه اش نگاهداری و نگاهبانی از کل میراث فرهنگی و تاریخی ایرانزمین است ـ بیشترین توجه و امکانات مالی خود را در جهت حفظ و نگاهداری تنها بخشی از این میراث به کار گرفته و بخش های دیگر را با وجود نیاز مبرم به مرمت و یا در خطر نابودی بودن، بی سرپرست و به حال خود رها کرده است.
به طور مثال، در یک سال گذشته، در حالی که مبالغ زیادی از بودجه این سازمان برای مرمت بسیاری از امامزاده ها و مساجد تاریخی (یا شبه تاریخیِ) شیعیان در سراسر ایران هزینه شده، صدها اثر تاریخی و فرهنگی ملی ایران و یا آثاری که متعلق به مذاهبی دیگری جز تشیع است، به بهانه ی کمبود بودجه، به طور روزمره در حال ويران شدن هستند و کمترین اقدامی از سوی سازمان میراث فرهنگی در مورد آن ها نمی شود. در عین حال، این سازمان و سازمان اوقاف با فشار مستمر بر کسبه و تجار شهرهای مختلف ایران، از آن ها می خواهد که به اماکن مقدس شیعیان کمک های نقدی کنند و یا با تخریب بافت های تاریخی و ملی ایرانزمین جای بیشتری را به اماکن تازه ساخت مذهبی می دهند.
باید توجه داشت که قوانین مربوط به میراث فرهنگی و تاریخی و طبیعی، ارائه شده در کنوانسیون های سازمان ملل متحد و سازمان یونسکو، که از سوی بیشترین کشورهای جهان، از جمله ایران، مورد پذیرش قرار گرفته اند، رسماً بر این نکته تاکید دارند که: «تمامی بناهای تاریخی و یا باستانی، و تمامی آثار معماری، مجسمه سازی، نقاشی و کتیبه های تاریخی، و تمامی آثاری که از نظر تاریخی، هنری و علمی دارای ارزش های استثنایی هستند؛ چه ملی و چه جهانی، باید که مورد نگاهداری و نگاهبانی دولت های امضا کننده قرار گیرند.» در این کنوانسیون ها هیچ کجایی ذکر نشده که لازم است به دلایل مذهبی یا سیاسی، و یا دلایل خودساخته ی دیگر، اثری بیش از دیگری در اولویت دولت ها یا سازمان های مربوطه قرار بگیرد. بر اساس این گونه قوانین جهانی، اولویت همیشه از آن آثاری است که نیاز به مرمت دارند و یا در خطر قرار گرفته اند.
علاوه بر قوانین بین المللی، این رفتار تبعیض آميز در سرزمینی که مردمانش از هزاران سال پیش نسبت به فرهنگ ها و مذاهب مختلف رفتاری انسانمدارانه و آشتی جویانه داشته اند، و بر اساس اسنادی چون منشور کورش بزرگ به فرهنگ ها و مذاهب دیگر ملل نیز احترام گذاشته و حتی برای حفظ آن ها می کوشیده اند، وجود چنین برخوردهایی با مبانی فرهنگی و تاریخی ملی آن ها به راستی تاسف آور است.
بنياد ميراث پاسارگاد، اکنون و در آستانه ی بزرگترین و مهم ترین عید و جشن ایرانزمین، ضمن شادباش های گرم به ایرانیان و مردمان سرزمین های دیگری که نوروز را گرامی می دارند، از همه ی فرهنگ دوستان و کوشندگان میراث فرهنگی و تاریخی تقاضا دارد تا در سالی که آغاز می شود، با هر وسیله ای که در اختیار دارند، در جهت آگاه سازی مردمان در ارتباط با حفظ میراث فرهنگی و تاریخی و «لزوم نگاهداشت بی تبعیض این آثار» بکوشند و هر کجایی که این تبعیض را می بینند از طریق ما، و یا به طور مستقیم، به سازمان های جهانی مربوط به میراث فرهنگی گزارش دهند.
بنیاد میراث پاسارگاد نیز به سهم خود سعی دارد که اخبار و گزارش این نوع تبعیض های فرهنگی، مذهبی و سیاسی را به اطلاع سازمان ملل، سازمان یونسکو و دیگر سازمان های مربوطه برساند.