این در حالی است که در آستانه بهار قرار داریم اما دریغ از عنوان این کلمه زیبا !

به نظر می رسد سرآغاز این برخورد ها پس از سخنرانی رییس جمهور در مراسم 22 بهمن امسال بوده که در انتهای سخنان دکتر محمود احمدی نژاد از عنوان ˈزنده باد بهارˈ استفاده کرد ،پس از این اقدام ابلاغ نامه ای از طرف یکی از مدیران میانی حوزه غیر فعال شهرداری تهران به معاونان امور شهری متاطق 22 گانه شهرداری تهران ارسال شد .

این نامه روز اول اسفند 1391 با شماره 1294150/617 در اتوماسیون اداری شهرداری تهران به ثبت رسیده و از معاونان مناطق شهری خواسته شده به جای استفاده از کلمه بهار از واژه ˈفصل همدلیˈ استفاده کنند.

حال سوالی که مطرح می شود این است که در محدوده مدیریت شهری تهران چگونه می شود یک مدیر میانی دستوری سازمانی در این سطح را ابلاغ کند ؟ و با این حساب شعار مدیریت واحد شهری که شهردار تهران در هفت سال گذشته بدنبال بدست آوردن آن بوده است، در عمل اینگونه خواهد بود؟ و جالب اینجاست که در زمان حاضر پیشنهاد این مدیر شهری مورد استقبال و اجرای مسوولان شهرداری قرار گرفته و در شهر در حال اجراست !!.

با پیگیری های مکرر خبرنگار ایرنا، بالاخره پس از مدتها یکی از مسوولان شهری ضمن تکذیب حذف کلمه بهار از سرفصل های کاری شهرداری به خبرنگار ایرنا اینطور پاسخ داد: کلمه ˈنوروزˈ نام مرد است و عنوان آن در برنامه های کاری شهرداری تهران خالی از اشکال است اما کلمه ˈبهارˈ یکی از نام های خانم ها بشمار می رود و بهتر است عنوان نشود.

معاون توسعه و رفاه اجتماعی و امور گردشگری سازمان رفاه شهرداری تهران گفت: هیچ نامه ای برای حذف کلمه بهار به من ابلاغ نشده و هیچ فردی به من نگفته است حق نداری از این کلمه استفاده کنی! حتی خود شهردار.

ˈحمید رضا بتوˈ که تلاش داشت با قسم خوردن های مکرر اصل این اقدام شهرداری را تکذیب کند ، گفت: نامه شخص شهردار تهران برای اجرای برنامه های شهری در نوروز 92 مشخصا با عنوان استقبال از بهار است و در این نامه همه مسوولان شهری مکلف شده اند تا برنامه های متعدد فرهنگی اجتماعی، ‌ترافیکی، عمرانی و... را در ایام نوروز با عنوان فصل همدلی به اجرا درآورند. وی با درخواست خبرنگار ایرنا، اصل و رونوشت این نامه را در اختیارش قرار نداد.

بتو توضیح داد: فصل همدلی برگرفته از بیانات مقام های عالی نظام است و با این هدف در سرفصل اقدامات نوروزی شهرداری قرار داده شده تا بتوان وحدت میان مسوولان و مردم را بیشتر کرد و از تشنج های میان مسوولان کاست.