خانواده دانشجوی جان باخته: امکان صحبت نداریم

دانشجونیوز: خانواده صانع ژاله در دومین سالروز جان باختن او در مصاحبه با "روز" اعلام کردند که هنوز بعد از دوسال دقیقا نمیدانند صانع چگونه کشته شده و هیچ کس هم توضیحی در این زمینه به آنها نداده است.

برادر صانع ژاله به نقل از پدرش می گوید که "این خواست خدا بوده که صانع شهید شود و ما هیچ گله ای از کسی نداریم".

او در عین حال تاکید میکند که "هنوز هم امکان حرف زدن برای ما حتی بعد از دو سال نیست".

صانع ژاله، دانشجوی کرد دانشگاه هنر تهران ۲۵ بهمن سال ۸۹ و درجریان تجمع مردمی که در حمایت از جنبش اعتراضی مردم تونس و مصر و به دعوت میرحسین موسوی و مهدی کروبی برگزار شده بود بر اثر اصابت گلوله جان باخت.

رسانه های حکومتی پس از جان باختن او تصویری از یک کارت عضویت در بسیج منتشر کردند و مدعی شدند که او بسیجی بوده است.

در واکنش به این اظهارات، دفتر تحکیم وحدت در بیانیه ای اعلام کرد که اجازه مصادره شهدا را نخواهد داد و وب سایت ادوار نیوز نیز اعلام کرد که آقای ژاله به عنوان یکی از معترضین به حاکمیت در تظاهرات روز ۲۵ بهمن شرکت کرده بود.

روز گذشته همزمان با دومین سالروز جان باختن صانع ژاله، برادر او گفت که هیچ گونه مراسمی برای سالگرد برگزار نکرده اند. آقای ژاله توضیح داد: هیچ مراسمی نبود. خانوادگی سر مزار صانع رفتیم و برگشتیم.

وی درباره ی چگونگی بررسی پرونده در دادسرای این افزود: پرونده در دادسرای اوین است، البته ما شکایت نکردیم از هیچ مرجع یا منبع خاصی هم که فکر کنید هیچ توضیحی به ما داده نشد. خودشان زنگ زدند و گفتند پرونده در دادسرای اوین است و ما در حال اقدام هستیم و بیایید، ولی پدرم گفت این خواست خدا بوده که صانع شهید شود و ما گله ای از کسی نداریم. آخر از چه کسی شکایت کنیم اصلا شکایت کنیم که چی؟

برادر صانع ژاله می افزاید: الان هم که دوسال گذشته و هیچ اقدامی نکردند یعنی لااقل به ما توضیحی ندادند. ما هم کاری به کسی نداریم همین امروز که سالگرد صانع است و الان از سر خاک برگشته ایم پدرم وضعیت روحی خوبی ندارد. خیلی حالش بد است و نمی تواند صحبت کند.

برادر وی می گوید: در رابطه با صانع چی بگویم؟ بعد از دوسال ما خیلی چیزها را نمیدانیم. هنوز نمیدانیم چی شد؟ کجا شد؟ چرا و چطور توانستند؟ الان چی بگوییم وقتی که امکان حرف زدن برای ما هنوز هم حتی بعد از دو سال نیست؟ ما فقط شرمنده مردم هستیم که لطف و بزرگواری کردند تمام این مدت و کنار ما بودند.